Beak> is een band met Portishead voorman Geoff Barrow in de gelederen. Dat staat bijna garant voor bijzondere muziek en Beak> stelt zeker niet teleur. De derde plaat van de band staat bol van de invloeden en springt van genre naar genre en met de lichtsnelheid door de tijd, maar >>> is zeker geen allegaartje. Het is een plaat waarop Beak>> op fascinerende wijze genres met elkaar verbindt tot een geluid dat soms bezwerend, soms toegankelijk en soms behoorlijk experimenteel is. Iedere keer dat ik naar de plaat luister hoor ik weer nieuwe dingen en dit gaat inmiddels al een tijdje zo door. Het smaakt nog steeds naar veel meer.
Geoff Barrow kennen we natuurlijk als voorman van Portishead, maar de Britse muzikant heeft inmiddels ook zijn sporen verdiend als producer.
Het trio Beak> werd een jaar of tien geleden geformeerd en debuteerde in 2009 met een plaat (BEAK>) die klonk als een jamsessie (en dit feitelijk ook was). Het is mij destijds ontgaan, net als het in 2012 verschenen >>, maar het in de herfst van 2018 verschenen >>> heb ik dankzij de Britse jaarlijstjes wel te pakken. Het is een plaat die hopeloos intrigeert met een woeste mix van psychedelica, jazzrock, Krautrock, progrock, elektronica, folk en nog een handvol andere invloeden.
In de volledig instrumentale openingstrack nemen Geoff Barrow en zijn twee medemuzikanten je mee terug naar de progrock uit de jaren 70 en de psychedelica en Krautrock uit dezelfde periode. Zweverige elektronica wordt fraai gecombineerd met down-to-earth gitaarriffs. Het ademt de sfeer van een ver verleden, maar Beak> integreert in haar geluid ook klanken die alleen maar uit het heden kunnen stammen.
Psychedelica en Krautrock domineren ook de tweede track, die dankzij toegevoegde vocalen opvallend toegankelijk klinkt, maar die ook iets ongrijpbaars en bezwerends heeft. In de derde track domineert eigentijds klinkende elektronica en schiet Beak> weer een andere kant op.
Het Britse trio produceert wonderschone en aangenaam zweverige klanken, maar de muziek van de band prikkelt ook continu de fantasie door verschillende lagen in de muziek tegen elkaar in te laten strijken en steeds weer andere wegen in te slaan. Het is muziek die alle aandacht vraagt, maar het is het waard.
Steeds weer hoor ik nieuwe dingen in de muziek van Beak> en wordt het lijstje invloeden en genres groter. In de derde track heb ik associaties met de bijzondere klanken die Robert Fripp ooit tot zijn handelsmerk maakte, maar in de vierde track hoor ik opeens weer wat van Neil Young in muziek die zich laat omschrijven als psychedelische countryrock, waarin zo nu en dan Beatlesque orkestraties opduiken.
Het wordt gevolgd door een twee tracks fascinerende elektronische luistertrip met zowel vleugjes psychedelica als vleugjes Kraftwerk en techno, waarna Beak> haar muzikale reis vervolgt met een verrassend aanstekelijk popliedje dat refereert naar de new wave uit de late jaren 70.
Hierna gaan nog even alle registers los in twee tracks die alle bovengenoemde invloeden combineren, waarna de plaat na bijna 45 minuten eindigt met een wonderschone folksong met invloeden uit de progrock.
Het bovenstaande geeft een impressie van de derde plaat van Beak>, maar het is een impressie die bij iedere luisterbeurt weer een andere invulling kan krijgen. Op >>> gebeurt soms zoveel dat het je duizelt. Beak> schiet met de lichtsnelheid door genres en door de tijd en slaagt er in om een vat vol tegenstrijdigheden te laten klinken als een consistente plaat. Het is een plaat die anders klinkt dan zijn twee voorgangers, maar ook die zijn absoluut de moeite waard. Geoff Barrow had ik dankzij Portishead al heel hoog zitten, maar ook het werk van Beak> is buitengewoon interessant. Erwin Zijleman
De muziek van Beak> is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de band: https://beak.bandcamp.com/album/-.