Gilded, het debuut van Jade Jackson deed hier in Europa helaas niet zoveel, maar in de Verenigde Staten werd het debuut van de singer-songwriter uit Californië terecht overladen met positieve kritieken. Op haar tweede album borduurt Jade Jackson nadrukkelijk voort op het geluid van haar debuut, maar klinkt ze nog net wat overtuigender. In muzikaal opzicht staat het als een huis, Jade Jackson is een geweldige zangeres en haar even lekker in het gehoor liggende als persoonlijke songs dringen zich stuk voor stuk genadeloos op. Het levert een bijzonder lekker en verrassend goed rootsalbum op.
In dit genre is de concurrentie al jaren moordend, maar Jade Jackson bleef wat mij betrekkelijk makkelijk overeind, al is het maar omdat ze gezegend is met een geweldige stem, die ruwe emotie koppelt aan zwoele verleiding.
Haar album deed in Nederland uiteindelijk helaas niet zo gek veel, waardoor het tweede album van Jade Jackson een bescheiden plekje op de lijsten met de nieuwe releases van deze week inneemt. Vanwege mijn liefde voor het uitstekende debuut van de Amerikaanse singer-songwriter was ik echter heel nieuwsgierig naar de opvolger van Gilded en direct vanaf de eerste luisterbeurt viel Wilderness me zeker niet tegen.
Net als op haar debuut maakt Jade Jackson ook op haar tweede album vrij makkelijk indruk met bijzonder lekker in het gehoor liggende popliedjes. Het zijn popliedjes die stevig zijn verankerd in de Amerikaanse rootsmuziek, maar ook muziekliefhebbers die hun rootsmuziek het liefst geserveerd krijgen met een laagje pop of rock, zullen waarschijnlijk zeer gecharmeerd zijn van Wilderness.
Vergeleken met het debuut zijn de scherpe kantjes er wat van af, al mogen de gitaren vaak net wat steviger uithalen dan in het genre gebruikelijk is. Aan de andere kant klinkt het tweede album van Jade Jackson net wat zelfverzekerder en zijn de songs nog wat overtuigender.
Wilderness werd, net als het debuut van Jade Jackson, geproduceerd door oude punkheld Mike Ness van Social Distortion. Het is een opvallende keuze, maar buiten een lekker energiek geluid voegt Mike Ness (die zelf ook al eens een rootsalbum maakte) niet zo gek veel van zijn eigen muziek toe aan het geluid op Wilderness.
Wilderness is een persoonlijk album waarop de nasleep van een ernstig ongeluk van Jade Jackson centraal staat. Op dit ongeluk, dat de Californische singer-songwriter kreeg op haar twintigste, een jaar of zes voor de release van haar debuut, volgde een zware periode van revalidatie, maar ook een periode vol twijfel en niet alleen over de kansen op een volledig herstel. Het is allemaal goed gekomen met Jade Jackson, maar de zwarte periode in haar leven is goed voor een serie ijzersterke songs.
In de wat rauwere songs komen echo’s van Lucinda Williams aan de oppervlakte, maar Jade Jackson kan ook de concurrentie aan met de succesvolle vrouwelijke singer-songwriters in de countrypop. Vergeleken met de laatste groep heeft de muziek op Wilderness net wat meer byte en energie en dat is meer dan voldoende voor onderscheidend vermogen. Bovendien is Jade Jackson nog beter gaan zingen en kon ze ook voor haar tweede album beschikken over een aantal prima muzikanten.
Of het album in Nederland potten gaat breken vraag ik me af, maar liefhebbers van vrouwelijke singer-songwriters in het rootssegment horen het op het moment niet veel beter dan op het tweede album van Jade Jackson. Erwin Zijleman
De muziek van Jade Jackson is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://jadejackson.bandcamp.com.