Ik heb een paar maanden geleden slechts kort geluisterd naar de eerste paar tracks op Two Ribbons, het derde album van het Britse tweetal Let’s Eat Grandma. Ik had mijn oordeel vervolgens snel klaar, maar dit oordeel blijkt nu voorbarig en onjuist. Rosa Walton en Jenny Hollingworth beginnen op Two Ribbons inderdaad bij grootse en meeslepende electropop, maar in de songs die volgen wordt het alleen maar mooier. Langzaam maar zeker verandert het muzikale landschap op het derde album van Let’s Eat Grandma en wordt de torenhoge belofte van de twee vorige albums van het duo toch weer waargemaakt. Even wennen dus en vooral niet oordelen voor het album er helemaal op zit.
Zes jaar geleden verscheen I, Gemini, het debuutalbum van het Britse duo Let’s Eat Grandma. Het is een album dat bol stond van de belofte, al was het maar omdat Rosa Walton en Jenny Hollingworth bij de release van hun debuutalbum pas 17 jaar oud waren. De belofte van het nog wat wisselvallige debuutalbum werd volledig waargemaakt op het in 2018 verschenen I’m All Ears, waarop de twee bijna twintigers verrasten met elektronische popmuziek vol avontuur.
Rosa Walton en Jenny Hollingworth zijn de twintig inmiddels gepasseerd en keerden afgelopen voorjaar terug met hun derde album, Two Ribbons. In de vier jaar tussen I’m All Ears kreeg het Britse tweetal te maken met verlies. De partner van Jenny Hollingworth overleed aan een zeldzame vorm van kanker, terwijl de Schotse muzikante en producer SOPHIE, die achter de knoppen zat tijdens de opnames van I’m All Ears overleed na een ongeluk.
Het heeft er voor gezorgd dat er veel tijd tussen het tweede en het derde album van Let’s Eat Grandma zit en bovendien maakten Rosa Walton en Jenny Hollingworth eigenlijk voor het eerst los van elkaar muziek. Ik begon dit voorjaar met hoge verwachtingen aan het derde album van Let’s Eat Grandma, maar Two Ribbons wist me niet te overtuigen.
Het album opent met het bombastisch ingekleurde Happy New Year, dat ik door de batterij elektronica en beats en ook nog eens heus vuurwerk over the top vond en vind. Let’s Eat Grandma gaat op Two Ribbons in eerste instantie sowieso wat meer de kant op van de grootse en meeslepende elektronische popmuziek, maar toen ik het album een tijdje terug een nieuwe kans gaf, kon ik alleen maar concluderen dat ik het derde album van Let’s Eat Grandma afgelopen voorjaar te snel en ten onrechte heb afgeschreven.
Rosa Walton en Jenny Hollingworth zijn op Two Ribbons in een aantal tracks nog wat verder opgeschoven richting de electropop en dat is een lijn die op I’m All Ears al werd ingezet. Het is me in de openingstrack net wat teveel, al is het een perfecte track om over een maand of vijf het nieuwe jaar in te luiden, maar in de meeste tracks op Two Ribbons heeft het Britse tweetal toch weer veel moois verstopt.
Hier en daar duiken mooie gitaarsolo’s op, maar Let’s Eat Grandma moet het op Two Ribbons vooral hebben van een uit vele lagen bestaand elektronisch klankentapijt. Zeker wanneer je deze vele lagen probeert te ontrafelen komt er veel moois aan de oppervlakte. Let’s Eat Grandma laat zich net zo makkelijk door het pionierswerk van Kraftwerk of Giorgio Moroder als door de hedendaagse elektronische (dans)muziek beïnvloeden en vermengt deze invloeden in het vernieuwde Let’s Eat Grandma geluid.
Het is een geluid dat naarmate het album vordert alleen maar interessanter en beter wordt. Het eerste deel van het album wordt gedomineerd door flink wat elektronisch geweld, maar op de tweede helft van Two Ribbons verdwijnen de beats naar de achtergrond, wordt de instrumentatie veelzijdiger en wordt de zang van het Britse tweetal weer wat lieflijker.
Two Ribbons klinkt opeens weer sprookjesachtig en schuift langzaam maar zeker op richting akoestische songs, wat nog maar eens onderstreept dat je zeker niet te vroeg moet oordelen over dit album. Ik schaam me diep dat ik Two Ribbons op basis van de openingstracks heb afgeserveerd het afgelopen voorjaar, want inmiddels kan ik het alleen maar een prachtalbum noemen. Erwin Zijleman
De muziek van Let's Eat Grandma is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van het Britse tweetal: https://letseatgrandma.bandcamp.com/album/two-ribbons.