Er zijn in de eerste helft van 2024 nogal wat vrouwelijke indierock albums verschenen. Zelfs zoveel dat verzadiging dreigt, maar het debuutalbum van Jessica Boudreaux is te goed om te laten liggen. De Amerikaanse muzikante heeft er met haar band Summer Cannibals al een muzikaal leven op zitten en ook de nodige persoonlijke misère is haar niet bespaard gebleven. Het heeft allemaal bijgedragen aan de songs op The Faster I Run dat makkelijk indruk maakt met een aantal aansprekende songs. Het zijn deels lekker gruizige indierock songs, maar Jessica Boudreaux kan ook uit de voeten met radiovriendelijke pop met een 90s twist. De Summer Cannibals kregen nooit echt een voet aan de grond, maar The Faster I Run verdient absoluut een beter lot.
De Amerikaanse muzikante Jessica Boudreaux voerde in het verleden de band Summer Cannibals aan. De band uit Portland, Oregon, maakte een viertal best aardige albums met een mix van indierock en een vleugje Riot grrrl, maar geen van de albums maakte op mij een onuitwisbare indruk, al scoorde Summer Cannibals wat mij betreft wel altijd een voldoende met haar muziek.
Jessica Boudreaux heeft inmiddels een gewelddadige relatie, een gevecht met borstkanker en de Summer Cannibals achter zich gelaten en debuteert deze week met haar eerste soloalbum The Faster I Run. In muzikaal opzicht is Jessica Boudreaux wat opgeschoven richting indierock, maar vergeleken met de albums van Summer Cannibals heeft ze vooral stappen gemaakt als songwriter.
De songs van haar band bleven bij mij niet lang hangen, maar mede door flink wat emotionele lading vind ik de songs op het eerste soloalbum van Jessica Boudreaux een stuk aansprekender. Het zijn songs die door het veelvuldig gebruik van het vaste stramien van de 90s indierock direct bekend in de oren klinken, maar de Amerikaanse muzikante heeft door de nare gebeurtenissen in haar leven ook zeker wat te melden en blijft gelukkig niet volledig binnen de gebaande paden van het genre.
Voor haar eerste soloalbum hield Jessica Boudreaux alle touwtjes zelf in handen. Ze schreef de songs voor haar nieuwe album, tekende voor de vocalen en de muziek, nam The Faster I Run vervolgens zelf op en nam ook nog eens de productie voor haar rekening. Dat heeft ze knap gedaan, want The Faster I Run is een mooi en gevarieerd klinkend album.
In een aantal songs kiest de muzikante uit Portland voor lekker ruwe indierock, maar ze is ook niet vies voor invloeden uit de pop. Het doet me af en toe wel wat denken aan Liz Phair in haar meest geïnspireerde dagen en dat is vergelijkingsmateriaal waarop Jessica Boudreaux trots mag zijn.
Waar de aangename songs van Summer Cannibals bij mij het ene oor in en het andere oor weer uit gingen, vind ik de songs op The Faster I Run niet alleen aansprekend maar ook interessant. Het zijn songs die lekker in het gehoor liggen en die zoals gezegd direct bekend in de oren klinken, maar het zijn ook songs die je steeds weer weten te verrassen. Jessica Boudreaux heeft de inspiratie vooral gevonden in de 90s indierock, maar incidenteel duiken ook invloeden uit omliggende genres en omliggende decennia op.
Liefhebbers van indierock met een vrouwelijk boegbeeld hebben momenteel genoeg te kiezen, maar ik vind het eerste soloalbum van Jessica Boudreaux zeker onderscheidend. Enerzijds door de muzikale variëteit op het album, maar anderzijds ook zeker door het niveau van de muziek en de zang en de kwaliteit van de songs op The Faster I Run.
Dat hoor je er misschien niet direct aan af, want ik vond het solodebuut van Jessica Boudreaux bij eerste beluistering lekker klinken, maar nog niet direct bijzonder. Lekker werd al snel erg lekker en langzaam maar zeker hoorde ik veel meer moois en interessants op het album, dat me soms aan van alles en nog wat doet denken, maar minstens net zo vaak flink anders klinkt dan de meeste andere albums in het genre.
De muzikante uit Portland beschikt ook nog eens over een karakteristiek stemgeluid, dat nog wat extra onderscheidend vermogen toevoegt aan het uitstekende The Faster I Run. Of het album veel aandacht gaat trekken in de wat slappe zomerperiode is maar de vraag, maar het zou zeker verdiend zijn. Erwin Zijleman
De muziek van Jessica Boudreaux is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://jessicaboudreaux.bandcamp.com/album/the-faster-i-run.