Ik had Van Morrison een paar jaar geleden afgeschreven vanwege zijn merkwaardige gedachtenkronkels en wat mindere albums, maar met Remembering Now heeft hij me toch weer verrast. De Noord-Ierse muzikant wordt deze zomer 80 jaar oud, maar op zijn 47e album is hij nog verrassend goed bij stem. Bijgestaan door een flink aantal gelouterde muzikanten zet hij het typische Van Morrison geluid neer en dat is dit keer gegoten in een serie aansprekende songs. Echt nieuwe dingen hoor ik niet op Remembering Now, maar het is wel een album dat kwaliteit ademt en dat laat horen dat Van Morrison op hoge leeftijd nog steeds prima albums kan afleveren.
Natuurlijk maakte Van Morrison zijn beste albums in de jaren 60 en 70. Albums als Astral Weeks, Moondance, Tupelo Honey, Saint Dominic's Preview, Veedon Fleece en Into The Music zijn inmiddels volkomen terecht tot klassiekers uitgegroeide albums waarop de Noord-Ierse muzikant op de toppen van zijn kunnen presteert.
In de jaren 80 waren er nog wat uitschieters maar ook niet meer dan dat en in de jaren 90 was het aantal lichtpuntjes wat mij betreft nog wat kleiner, maar in de afgelopen vijfentwintig jaar was Van Morrison meerdere keren goed voor hele respectabele albums, die misschien niet zo goed waren als de bovengenoemde klassiekers, maar in het aanbod van dat moment prima mee konden.
Ik was nooit gecharmeerd van de persoon Van Morrison, maar toen hij tijdens de coronapandemie ook nog eens complottheorieën omarmde en zich manifesteerde als heuse wappie ging ik er van uit dat het boek zo langzamerhand wel gesloten kon worden. Van Morrison revancheerde zich de afgelopen twee jaar echter met albums die niet zo goed aansloten bij mijn muzikale smaak maar wel kwaliteit lieten horen en gooit er nu weer een regulier album tegenaan.
De Noord-Ierse muzikant heeft inmiddels een kleine vijftig (de officiële teller staat op 47) albums op zijn naam staan en hoopt over iets meer dan twee maanden zijn tachtigste verjaardag te vieren, maar het deze week verschenen Remembering Now laat horen dat hij nog altijd prima albums kan maken. Ik ga Remembering Now niet vergelijken met de eerder genoemde klassiekers, want dat zou niet eerlijk zijn, maar als ik het album vergelijk met de andere deze week verschenen albums schaar ik het absoluut onder de betere albums van deze week.
Remembering Now is direct vanaf de eerste noten een typisch Van Morrison album. Dat heeft alles te maken met zijn uit duizenden herkenbare stem, die na al die jaren in de muziek nog verrassend goed klinkt. Hier en daar hoor je wel wat slijtage op de inmiddels bijna 80 jaar oude stembanden, maar Van Morrison zingt nog altijd met veel passie en soul en veegt de vloer aan met een hele generatie nieuwe ‘soulzangers’.
Ook in muzikaal opzicht tapt Van Morrison op zijn nieuwe album niet uit een ander vaatje. Ook Remembering Now bevat weer de inmiddels bekende mix van rhythm & blues, soul en invloeden uit de Keltische muziek. Remembering Now is voorzien van een lekker vol geluid, dat is volgestopt met geweldig gitaarwerk, stuwende orgels, de nodige strijkers en flink wat blazers, af en toe verrijkt met de saxofoon van de oude meester zelf.
Op het aantal muzikanten is zeker niet bezuinigd en dat heeft de oude meester ook niet op de achtergrondvocalisten, die zijn stem fraai ondersteunen. Het is een geluid dat herinnert aan de vroege albums van Van Morrison en aan een album als Avalon Sunset uit 1989, een van de meest succesvolle albums uit het tweede deel van de carrière van de muzikant die werd geboren in Belfast.
Bijna zeventig minuten is veel muziek en meestal teveel, maar Remembering Now houdt de aandacht verrassend makkelijk vast met de mooie arrangementen, de geweldige muzikanten en de soulvolle strot van Van Morrison, die wat van het pad was de afgelopen jaren, maar gelukkig weer helemaal terug is. Erwin Zijleman
Remembering Now van Van Morrison is verkrijgbaar via de Mania webshop: