Ik heb een heel lijstje bands en muzikanten die ik schaar onder de categorie “Bruce Springsteen volgelingen”. Het is een categorie die ik meestal af doe als minder interessant en dat is niet altijd terecht. Dat Bob Seger deel uit maakt van deze categorie is sowieso onterecht, want de Amerikaanse muzikant was in de jaren 70 in eerste instantie groter dan Bruce Springsteen en maakte een aantal uitstekende albums, die vooral in de Verenigde Staten op de juiste waarde werden geschat. Stranger in Town uit 1978 is zo’n album en het is een album dat me echt veel beter bevalt dan ik had verwacht. Bruce Springsteen werd terecht een wereldster, maar Bob Seger kan ook absoluut wat.
Van de week kwam de naam Bob Seger voorbij en dat was voor mij een mooie gelegenheid om eens in het werk van de Amerikaanse muzikant te duiken. Bob Seger is al vele decennia een grootheid in de Verenigde Staten, maar moet het in Europa doen met een behoorlijk bescheiden status. We kennen de muzikant uit Detroit, Michigan, hooguit van twee bescheiden hits uit de jaren 70, maar niet als een van de grootste rockmuzikanten uit dit decennium.
Toen ik de muziek van Bob Seger ergens in de jaren 80 leerde kennen had ik al een aantal albums van Bruce Springsteen in mijn bezit, waardoor ik Bob Seger en zijn Silver Bullet Band zag als volgelingen van Bruce Springsteen en zijn E-Street band. Zo zag ik trouwens ook Southside Johnny & The Ashbury Jukes, die feitelijk een belangrijke inspiratiebron waren voor Bruce Springsteen, maar ook Bob Seger is een paar jaar ouder dan Bruce Springsteen en zette ook een paar jaar eerder zijn eerste stappen in de muziek.
Bob Seger vierde vorige maand zijn tachtigste verjaardag, heeft de afgelopen jaren niet al te veel meer van zich laten horen en voor zijn laatste echt memorabele album moeten we nog wat verder terug in de tijd. Zijn beste muziek maakte de Amerikaanse muzikant in de jaren 70 en na beluistering van een aantal van zijn albums uit dit decennium ben ik uitgekomen bij Stranger In Town uit 1978. Het is het album van Still The Same, dat ook in Nederland een bescheiden hit was.
Als ik kijk naar de jaarlijstjes uit 1978 scoort Stranger In Town uitstekend in de Amerikaanse jaarlijstjes, terwijl het album in Europa genoegen moest nemen met een bescheiden plek. In alle jaarlijsten scoorde Bob Seger lager dan Bruce Springsteen’s Darkness On The Edge Of Town en ook Hearts Of Stone van Southside Johnny & The Asbury Jukes scoort in de meeste lijstjes beter dan het album van Bob Seger.
Ik denk niet dat ik ooit naar Stranger In Town had geluisterd, maar vind het een prima album. Zeker in de wat meer uptempo songs met een lekker vol bandgeluid zit de muziek van Bob Seger dicht tegen die van Bruce Springsteen uit dezelfde periode aan, maar de Amerikaanse muzikant schuift ook meer op richting Amerikaanse rootsmuziek, zoals in de al genoemde single Still The Same.
Bob Seger komt ook op de proppen met een wat kitscherige ballad als We’ve Got Tonight, die ik vooral ken in de uitvoering van Kenny Rogers en Sheena Easton, maar kan, zeker wanneer hij The Silver Bullet Band verruilt voor de Muscle Shoals Rhythm Section ook uit de voeten met een flinke portie soul. Bob Seger schuift hier en daar ook nog wat verder op in de richting van de rock ’n roll waarmee hij opgroeide, wat van Stranger In Town een lekker veelzijdig album maakt.
Het is een album waar er uiteindelijk toch nog zo’n 7 miljoen van werden verkocht, wat een schijntje is vergeleken met de 43 miljoen van het een jaar eerder verschenen Bat Out Of Hell van Meat Loaf, dat deels dezelfde inspiratiebronnen heeft, maar Stranger In Town was wel net wat succesvoller dan Darkness On The Edge Of Town van Bruce Springsteen, zeker in de Verenigde Staten.
Het album klonk en klinkt misschien net wat te Amerikaans voor de Europese oren, maar Stranger In Town is voor mij zeker reden om het werk van Bob Seger nog wat verder te verkennen de komende tijd. Erwin Zijleman
Stranger In Town van Bob Seger And The Silver Bullet Band is verkrijgbaar via de Mania webshop: