De Amerikaanse muzikant Arthur Russell was een vat vol tegenstrijdigheden. Aan de ene kant een klassiek geschoold cellist met een flinke reputatie binnen de mimimal music en avant-garde; aan de andere kant één van de smaakmakers van de disco uit de jaren 70 en één van de grondleggers van de moderne elektronische dansmuziek. Een bijzonder getalenteerd muzikant die in 1992 op slechts 40-jarige leeftijd overleed. Dat Arthur Russell nog een stuk veelzijdiger was dan we al wisten, blijkt uit de afgelopen jaar al in de Verenigde Staten bejubelde en nu gelukkig ook in Nederland opgedoken verzamelaar Love Is Overtaking Me. Op Love is Overtaking Me horen we geen minimal music, avant-garde of house, maar domineren folk, country en pop met een vleugje disco. Maar liefst 21 tracks trekken voorbij en ondanks het feit dat het in een aantal gevallen om niet meer dan ruwe demo’s gaat is het allemaal even briljant. Arthur Russell toont zich op Love Is Overtaking Me een werkelijk geniaal songwriter. Zijn songs liggen altijd lekker in het gehoor, maar bieden ook vrijwel zonder uitzondering net dat beetje extra dat het verschil maakt tussen een aardig popliedje en een klassieke popsong. Arthur Russell schreef niet alleen geweldige songs; hij wist ze ook nog eens op prachtige wijze te vertolken. Love Is Overtaking Me is een buitengewoon intieme plaat met een serie songs die je na één keer horen nooit meer wilt missen. De wat sober uitgevoerde songs met vooral invloeden uit de folk en country bevallen mij persoonlijk het best, maar ook Russell’s uitstapjes richting pop en disco zullen menigeen weten te raken. Love Is Overtaking Me schijnt niet meer dan een vrij willekeurige greep uit de overvolle archieven van Arthur Russell te zijn, maar het is ook een compilatie van een ongekend hoog niveau. Een goed gevulde schatkist uit een tot dusver onbekend verleden van een groot muzikant. Iedereen die deze kist gesloten laat doet zichzelf flink tekort. Erwin Zijleman