Stevie Ann - Light Up
Niet iedereen zal het met me eens zijn, maar als je het mij vraagt wordt er door Nederlandse muziekrecensenten nogal eens met twee maten gemeten, waardoor artiesten van eigen bodem er over het algemeen bekaaid af komen. Popmuziek van eigen bodem moet vechten tegen vooroordelen en kan in het gunstigste geval met het predicaat “on-Nederlands goed” aan de haal gaan. Voor een vrouwelijke singer-songwriter van eigen bodem betekent dit dat alleen een plaat van een ongelooflijk hoog niveau zal kunnen rekenen op een uiterst positieve beoordeling. Waar internationale concurrentes zich best door Joni Mitchell mogen laten beïnvloeden en mogen zingen over de kleine problemen des levens zal bij een Nederlandse vrouwelijke singer-songwriter al snel worden gesproken over epigonisme, een beperkte houdbaarheidsdatum of psychologie van de koude grond. Stevie Ann weet er vast alles van. Zowel op haar debuut Away From Here uit 2005 als op opvolger Closer To The Heart uit 2007 was best wel wat aan te merken, maar over de gehele linie ging het hier toch om platen waarvoor toonaangevende Amerikaanse en Britse vrouwelijke singer-songwriters zich niet zouden schamen. Beide platen moesten het bij de kritische Nederlandse muziekpers desondanks doen met gematigd positieve recensies en de nodige kritiek, terwijl de internationale concurrentie met aanmerkelijk minder goede platen wel mocht rekenen op jubelrecensies. Het enige dat Stevie Ann kan doen is een plaat maken van een ongelooflijk hoog niveau en dat heeft ze met Light Up gedaan. Door de overstap naar een grotere platenmaatschappij was er wat meer geld beschikbaar voor de derde plaat van Stevie Ann en dit geld is op zeer verstandige wijze besteed. Voor de productie werd immers een beroep gedaan op niemand minder dan sterproducer Mitchell Froom, die in het verleden werkte met onder andere Crowded House, Suzanne Vega, Sheryl Crow, Paul McCartney en Randy Newman. Dit blijkt een gouden greep. Mitchell Froom weet precies wat een singer-songrwiter als Stevie Ann nodig heeft en heeft er voor gezorgd dat ze dit ook heeft gekregen. Light Up klinkt prachtig, maar is nergens te opdringerig of voorzien van overbodige toeters en bellen. Zowel de instrumentatie als de productie passen uitstekend bij de ingetogen popliedjes van Stevie Ann en geven haar de ruimte om te excelleren. Light Up is dankzij invloeden uit de folk, country, soul, rock en pop een lekker afwisselende plaat. Stevie Ann is sinds Closer To The Heart een paar jaar ouder geworden en heeft wat levenslessen geleerd, hetgeen een positieve invloed heeft gehad op de kwaliteit van haar songs. Deze songs zijn nog altijd betrekkelijk sober en misschien wat lieflijk, maar ze missen hun impact niet. Het siert Stevie Ann dat ze op Light Up zichzelf is gebleven en niet heeft gekozen voor een eenvoudigere en snellere route richting het grote succes. Het levert een pure en eerlijke plaat op met popliedjes van hoge kwaliteit, indrukwekkende vocalen en een productie om in te lijsten. Hoogste tijd dus om als Nederlander heel erg trots te zijn op een talent als Stevie Ann en een plaat als Light Up. Nu maar zien welke internationale concurrent nog over de door Stevie Ann behoorlijk hoog neergelegde lat komt dit jaar. Het zullen er niet veel zijn. Erwin Zijleman
Niet iedereen zal het met me eens zijn, maar als je het mij vraagt wordt er door Nederlandse muziekrecensenten nogal eens met twee maten gemeten, waardoor artiesten van eigen bodem er over het algemeen bekaaid af komen. Popmuziek van eigen bodem moet vechten tegen vooroordelen en kan in het gunstigste geval met het predicaat “on-Nederlands goed” aan de haal gaan. Voor een vrouwelijke singer-songwriter van eigen bodem betekent dit dat alleen een plaat van een ongelooflijk hoog niveau zal kunnen rekenen op een uiterst positieve beoordeling. Waar internationale concurrentes zich best door Joni Mitchell mogen laten beïnvloeden en mogen zingen over de kleine problemen des levens zal bij een Nederlandse vrouwelijke singer-songwriter al snel worden gesproken over epigonisme, een beperkte houdbaarheidsdatum of psychologie van de koude grond. Stevie Ann weet er vast alles van. Zowel op haar debuut Away From Here uit 2005 als op opvolger Closer To The Heart uit 2007 was best wel wat aan te merken, maar over de gehele linie ging het hier toch om platen waarvoor toonaangevende Amerikaanse en Britse vrouwelijke singer-songwriters zich niet zouden schamen. Beide platen moesten het bij de kritische Nederlandse muziekpers desondanks doen met gematigd positieve recensies en de nodige kritiek, terwijl de internationale concurrentie met aanmerkelijk minder goede platen wel mocht rekenen op jubelrecensies. Het enige dat Stevie Ann kan doen is een plaat maken van een ongelooflijk hoog niveau en dat heeft ze met Light Up gedaan. Door de overstap naar een grotere platenmaatschappij was er wat meer geld beschikbaar voor de derde plaat van Stevie Ann en dit geld is op zeer verstandige wijze besteed. Voor de productie werd immers een beroep gedaan op niemand minder dan sterproducer Mitchell Froom, die in het verleden werkte met onder andere Crowded House, Suzanne Vega, Sheryl Crow, Paul McCartney en Randy Newman. Dit blijkt een gouden greep. Mitchell Froom weet precies wat een singer-songrwiter als Stevie Ann nodig heeft en heeft er voor gezorgd dat ze dit ook heeft gekregen. Light Up klinkt prachtig, maar is nergens te opdringerig of voorzien van overbodige toeters en bellen. Zowel de instrumentatie als de productie passen uitstekend bij de ingetogen popliedjes van Stevie Ann en geven haar de ruimte om te excelleren. Light Up is dankzij invloeden uit de folk, country, soul, rock en pop een lekker afwisselende plaat. Stevie Ann is sinds Closer To The Heart een paar jaar ouder geworden en heeft wat levenslessen geleerd, hetgeen een positieve invloed heeft gehad op de kwaliteit van haar songs. Deze songs zijn nog altijd betrekkelijk sober en misschien wat lieflijk, maar ze missen hun impact niet. Het siert Stevie Ann dat ze op Light Up zichzelf is gebleven en niet heeft gekozen voor een eenvoudigere en snellere route richting het grote succes. Het levert een pure en eerlijke plaat op met popliedjes van hoge kwaliteit, indrukwekkende vocalen en een productie om in te lijsten. Hoogste tijd dus om als Nederlander heel erg trots te zijn op een talent als Stevie Ann en een plaat als Light Up. Nu maar zien welke internationale concurrent nog over de door Stevie Ann behoorlijk hoog neergelegde lat komt dit jaar. Het zullen er niet veel zijn. Erwin Zijleman