Islaja - Keraaminen Pää
Toen vorig jaar de winter uitbrak was er op de site van het KNMI nog te lezen dat sneeuw relatief zeldzaam was in Nederland. Inmiddels lijkt een dag met sneeuw gangbaarder dan een mooie zomerdag en is een wit gekleurd landschap niet meer iets om van op te kijken. Hoewel het een hoop ongemak geeft, levert het nog altijd hele mooie plaatjes op. Het zijn plaatjes waarbij de Finse Islaja (echte naam: Merja Kokkonen) een prachtige soundtrack heeft gemaakt. Islaja viel me drie jaar geleden voor het eerst op. Haar derde plaat Ulual YYY bevatte prachtige sprookjesachtige muziek met invloeden uit de folk en psychedelica. De ijzige maar tegelijkertijd meisjesachtige vocalen van Islaja en het typisch Scandinavische sfeertje deden de rest. Keraaminen Pää ligt in het verlengde van zijn voorganger en bevat net als deze voorganger een mix van folk, psychedelica, rock en typisch Scandinavische muziek. Het is muziek waarin het experiment alle ruimte krijgt, maar toch is Keraaminen Pää geen hele moeilijke plaat. Ook op haar nieuwe plaat maakt Islaja weer muziek die perfect past bij het winterlandschap dat we deze week voorgeschoteld hebben gekregen. Vergeleken met de vorige platen van Islaja laat Keraaminen Pää flink wat groei horen. Waar de Finse op haar vorige platen nog wel eens van de hak op de tak sprong, wat al te fanatiek in de exotische muziekinstrumentenkast graaide en muziek maakte die soms net wat teveel rammelde of experimenteerde, is Keraaminen Pää een goed gedoseerde plaat met net wat toegankelijkere muziek. Islaja heeft de invloeden uit de lo-fi een minder prominente plek gegeven, experimenteert alleen wanneer dit meerwaarde heeft en heeft bovendien gekozen voor een minder veelkleurige instrumentatie. Less blijkt ook in dit geval more, want de muziek van Islaja heeft duidelijk aan kracht gewonnen. De voorzichtige invloeden uit de pop en de focus op een minder eclectisch geluid hebben de muziek van Islaja interessant gemaakt voor een breder publiek, maar hiernaast heeft de muziek flink aan schoonheid gewonnen. Het is aan de ene kant jammer dat Islaja het hele bataljon aan exotische akoestische instrumenten heeft verruild voor een flinke bak elektronica, maar deze wordt gelukkig wel buitengewoon smaakvol ingezet en heeft hierdoor uiteindelijk zelfs een positief effect gehad op het beeldende en betoverende geluid van Keraaminen Pää. Als de lijn van vorig jaar zich door, zet zitten we voorlopig nog wel even in de sneeuw. Lastig maar wel stemmig en mooi, zeker in combinatie met deze wonderschone, sprankelende en avontuurlijke soundtrack uit het hoge noorden. Erwin Zijleman
Toen vorig jaar de winter uitbrak was er op de site van het KNMI nog te lezen dat sneeuw relatief zeldzaam was in Nederland. Inmiddels lijkt een dag met sneeuw gangbaarder dan een mooie zomerdag en is een wit gekleurd landschap niet meer iets om van op te kijken. Hoewel het een hoop ongemak geeft, levert het nog altijd hele mooie plaatjes op. Het zijn plaatjes waarbij de Finse Islaja (echte naam: Merja Kokkonen) een prachtige soundtrack heeft gemaakt. Islaja viel me drie jaar geleden voor het eerst op. Haar derde plaat Ulual YYY bevatte prachtige sprookjesachtige muziek met invloeden uit de folk en psychedelica. De ijzige maar tegelijkertijd meisjesachtige vocalen van Islaja en het typisch Scandinavische sfeertje deden de rest. Keraaminen Pää ligt in het verlengde van zijn voorganger en bevat net als deze voorganger een mix van folk, psychedelica, rock en typisch Scandinavische muziek. Het is muziek waarin het experiment alle ruimte krijgt, maar toch is Keraaminen Pää geen hele moeilijke plaat. Ook op haar nieuwe plaat maakt Islaja weer muziek die perfect past bij het winterlandschap dat we deze week voorgeschoteld hebben gekregen. Vergeleken met de vorige platen van Islaja laat Keraaminen Pää flink wat groei horen. Waar de Finse op haar vorige platen nog wel eens van de hak op de tak sprong, wat al te fanatiek in de exotische muziekinstrumentenkast graaide en muziek maakte die soms net wat teveel rammelde of experimenteerde, is Keraaminen Pää een goed gedoseerde plaat met net wat toegankelijkere muziek. Islaja heeft de invloeden uit de lo-fi een minder prominente plek gegeven, experimenteert alleen wanneer dit meerwaarde heeft en heeft bovendien gekozen voor een minder veelkleurige instrumentatie. Less blijkt ook in dit geval more, want de muziek van Islaja heeft duidelijk aan kracht gewonnen. De voorzichtige invloeden uit de pop en de focus op een minder eclectisch geluid hebben de muziek van Islaja interessant gemaakt voor een breder publiek, maar hiernaast heeft de muziek flink aan schoonheid gewonnen. Het is aan de ene kant jammer dat Islaja het hele bataljon aan exotische akoestische instrumenten heeft verruild voor een flinke bak elektronica, maar deze wordt gelukkig wel buitengewoon smaakvol ingezet en heeft hierdoor uiteindelijk zelfs een positief effect gehad op het beeldende en betoverende geluid van Keraaminen Pää. Als de lijn van vorig jaar zich door, zet zitten we voorlopig nog wel even in de sneeuw. Lastig maar wel stemmig en mooi, zeker in combinatie met deze wonderschone, sprankelende en avontuurlijke soundtrack uit het hoge noorden. Erwin Zijleman