Norah Jones - ...Featuring Norah Jones
Het heeft er alle schijn van dat Norah Jones haar meest succesvolle jaren inmiddels achter zich heeft liggen. Nadat haar debuut Come Away With Me en opvolger Feels Like Home in onwaarschijnlijke aantallen over de toonbank gingen, viel Not Too Late uit 2007 gewoon tegen en werd het vorig jaar verschenen The Fall niet begrepen. Het onlangs verschenen …Featuring Norah Jones zal daarom wel niet het verkoopsucces zijn geworden dat het had moeten zijn en dat is op zich jammer. Het is namelijk een hele leuke plaat. Zelf heb ik Norah Jones overigens nog lang niet afgeschreven. Met The Fall maakte ze wat mij betreft haar beste plaat tot dusver en volgens mij zit er nog veel meer moois in het vat. …Featuring Norah Jones is natuurlijk niet meer dan een tussendoortje, maar het is wel een tussendoortje dat me steeds meer luisterplezier verschaft. De afgelopen week zelfs zoveel dat de plaat wat mij betreft een plekje verdient tussen de krenten uit de pop. …Featuring Norah Jones is een plaat met duetten en het zal niemand verbazen dat Norah Jones in alle gevallen een van de deelnemende partijen is. Het zijn duetten die vrijwel allemaal al eens zijn uitgebracht, maar als fan van Norah Jones en de meeste artiesten met wie ze op …Featuring Norah Jones samenwerkt, miste ik er ook nog wel wat. Het is een indrukwekkend en verassend veelzijig legioen sterren dat op deze plaat voorbij trekt: Ray Charles, Dolly Parton, Willie Nelson, The Foo Fighters, Outkast, Belle & Sebastian, Herbie Hancock; het zijn niet de minsten en het levert ook nog eens minstens een handvol prachtige duetten op. Verrassender en hierdoor misschien wel leuker zijn de duetten met minder bekende artiesten als rappers Q-Tip en Talib Kweli, jazzmuzikant Charlie Hunter en de tracks die zijn te vinden van twee andere bands van Norah Jones: The Little Willies en het verrassende El Madmo. De absolute prijsnummers vind ik echter de samenwerkingsverbanden met Ryan Adams en Gillian Welch (die inmiddels helaas aan haar achtste magere jaar is begonnen) en David Rawlings. In deze tracks hoor je hoe goed Norah Jones uit de voeten kan in een breed segment binnen de Amerikaanse rootsmuziek en hoe puur en doorleefd haar stem kan klinken. …Featuring Norah Jones is maar een tussendoortje en daarom geen plaat om druk over te doen. Het is aan de andere kant wel een plaat die laat horen dat Norah Jones nog lang niet mag worden afgeschreven. Na …Featuring Norah Jones inmiddels heel vaak gehoord te hebben raak ik er persoonlijk zelfs steeds meer van overtuigd dat het mooiste van Norah Jones nog moet komen. Erwin Zijleman
Het heeft er alle schijn van dat Norah Jones haar meest succesvolle jaren inmiddels achter zich heeft liggen. Nadat haar debuut Come Away With Me en opvolger Feels Like Home in onwaarschijnlijke aantallen over de toonbank gingen, viel Not Too Late uit 2007 gewoon tegen en werd het vorig jaar verschenen The Fall niet begrepen. Het onlangs verschenen …Featuring Norah Jones zal daarom wel niet het verkoopsucces zijn geworden dat het had moeten zijn en dat is op zich jammer. Het is namelijk een hele leuke plaat. Zelf heb ik Norah Jones overigens nog lang niet afgeschreven. Met The Fall maakte ze wat mij betreft haar beste plaat tot dusver en volgens mij zit er nog veel meer moois in het vat. …Featuring Norah Jones is natuurlijk niet meer dan een tussendoortje, maar het is wel een tussendoortje dat me steeds meer luisterplezier verschaft. De afgelopen week zelfs zoveel dat de plaat wat mij betreft een plekje verdient tussen de krenten uit de pop. …Featuring Norah Jones is een plaat met duetten en het zal niemand verbazen dat Norah Jones in alle gevallen een van de deelnemende partijen is. Het zijn duetten die vrijwel allemaal al eens zijn uitgebracht, maar als fan van Norah Jones en de meeste artiesten met wie ze op …Featuring Norah Jones samenwerkt, miste ik er ook nog wel wat. Het is een indrukwekkend en verassend veelzijig legioen sterren dat op deze plaat voorbij trekt: Ray Charles, Dolly Parton, Willie Nelson, The Foo Fighters, Outkast, Belle & Sebastian, Herbie Hancock; het zijn niet de minsten en het levert ook nog eens minstens een handvol prachtige duetten op. Verrassender en hierdoor misschien wel leuker zijn de duetten met minder bekende artiesten als rappers Q-Tip en Talib Kweli, jazzmuzikant Charlie Hunter en de tracks die zijn te vinden van twee andere bands van Norah Jones: The Little Willies en het verrassende El Madmo. De absolute prijsnummers vind ik echter de samenwerkingsverbanden met Ryan Adams en Gillian Welch (die inmiddels helaas aan haar achtste magere jaar is begonnen) en David Rawlings. In deze tracks hoor je hoe goed Norah Jones uit de voeten kan in een breed segment binnen de Amerikaanse rootsmuziek en hoe puur en doorleefd haar stem kan klinken. …Featuring Norah Jones is maar een tussendoortje en daarom geen plaat om druk over te doen. Het is aan de andere kant wel een plaat die laat horen dat Norah Jones nog lang niet mag worden afgeschreven. Na …Featuring Norah Jones inmiddels heel vaak gehoord te hebben raak ik er persoonlijk zelfs steeds meer van overtuigd dat het mooiste van Norah Jones nog moet komen. Erwin Zijleman