Linda Thompson is een van de weinige grote Britse folkzangeressen uit de jaren 70 die nog in leven is en actief in de popmuziek, maar desondanks heeft het recent verschenen Won’t Be Long Now tot dusver niet overdreven veel aandacht gekregen (mogelijk omdat haar label nog wat angstig is voor nieuwe media als Spotify en pas na lang aandringen korte fragmenten van de plaat beschikbaar heeft gemaakt). Om het geheugen even op te frissen: Linda Thompson dook aan het begin van de jaren 70 als Linda Peters op naast onder andere Sandy Denny. Ze trouwde met Fairport Convention voorman Richard Thompson en maakte samen met hem een aantal platen die moeten worden gerekend tot de klassiekers uit de Britse folk (I Want To See The Bright Lights Tonight uit 1974, Hokey Pokey uit 1975, Pour Down Like Silver uit 1975 en Shoot Out The LIghts uit 1982 zijn platen die in geen enkele platenkast mogen ontbreken). De afgelopen decennia ging het leven van Linda Thompson niet over rozen, maar de laatste jaren levert ze zo nu en dan een prima plaat af. Dat gold voor het in 2007 verschenen Versatile Heart en het geldt ook weer voor het vorige maand verschenen Won’t Be Long Now. Linda Thompson is in alle jaren die zijn verstreken sinds haar eerste stapjes in de popmuziek de Britse folk trouw gebleven. Ook Won’t Be Long Now laat zich weer nadrukkelijk inspireren door de hoogtijdagen van de Britse folk. Dat is niet zo gek, want het is een genre dat vrijwel perfect past bij de prachtige stem van Linda Thompson. Het is een stem die zich kan meten met die van de groten uit het genre en die opvalt door de grote hoeveelheid emotie die Linda Thompson in haar stem kan leggen. Linda Thompson maakt muziek die iets met je doet, of je dat nu wilt of niet. Op Won’t Be Long Now laat Thompson zich bijstaan door een heel leger gastmuzikanten, onder wie haar kinderen Muna, Kari en Teddy (de laatste twee hebben ook prima platen op hun naam staan) en snarenwonders als Sam Amidon, Martin Carthy en wederom ex-man Richard. De instrumentatie op Won’t Be Long Now is prachtig en ook nog eens veelzijdig omdat iedere keer andere instrumenten worden ingezet. Ook de background vocalen zijn keer op keer wonderschoon, maar de meeste aandacht blijft toch uitgaan naar de stem van Linda Thompson en haar buitengewoon indringende songs. Won’t Be Long Now is een plaat die je onmiddellijk mee terug neemt naar het verleden. Terug naar de tijd van Fairport Convention, Sandy Denny en natuurlijk Richard en Linda Thompson, maar Linda Thompson staat wel degelijk met beide benen in het heden. Ze levert met Won’t Be Long Now een plaat af die gehakt maakt van alle jonge folkies, die zoveel beter scoren dan zij, maar het in vocaal en emotioneel opzicht tot flink af moeten leggen tegen deze levende legende. Erwin Zijleman