You+Me - Rose Ave

Vandaag niet één maar twee recensies op de krenten uit de pop, want ik passeer vandaag de grens van 2.000 (tweeduizend!) posts. Dat moet gevierd worden. Bij de vorige feestelijke gebeurtenissen koos ik voor mijn persoonlijke favorieten. Vandaag kies ik voor twee platen waarvan ik op voorhand niet zoveel had verwacht maar die me hebben verrast. In aangename zin. Later vandaag Henny Vrienten, nu You+Me. 

You+Me is een van de BOL.com weekdeals

Rose Ave van You+Me is de komende dagen te koop voor een zeer aantrekkelijk prijsje. Het was voor mij eigenlijk de belangrijkste reden om eens te luisteren naar deze plaat. 

You+ Me bestaat uit Alecia Beth Moore en Dallas Green. Geen namen die bij mij een belletje deden rinkelen, maar de stemmen van dit man-vrouw duo klonken verrassend bekend. 

Dat bleek te kloppen, want Alecia Beth Moore is wereldberoemd onder haar artiestennaam Pink, terwijl Dallas Green in kleinere kring bekendheid geniet als voorman van Alexisonfire en de man achter City and Colour. 

Dallas Green heeft een aantal hele knappe platen op zijn naam staan, terwijl Pink garant staat voor wereldhits. Het maakt You+Me tot een bijzondere combinatie, maar het is ook nog eens een combinatie die verrassend goed uitpakt. 

Rose Ave bevat vooral ingetogen folksongs met veel minder ingetogen vocalen. The Civil Wars is het meest voor de hand liggende vergelijkingsmateriaal en dat is geen vergelijkingsmateriaal om je voor te schamen. Het heeft af en toe ook wel wat van de al weer vergeten Common Linnets, al voegt You+Me wat meer invloeden uit de pop aan haar muziek toe. 

De instrumentatie op Rose Ave is zoals gezegd uiterst ingetogen. Veel akoestische gitaar, soms wat piano en hier en daar wat strijkers. Heel ver verwijderd van de grootse pop van Pink, maar het is een setting waarin de Amerikaanse zangeres opvallend makkelijk stand houdt. 

Pink is over het algemeen geen zangeres die doseert en ook op Rose Ave gaat ze vooral voluit, waarbij opvalt dat haar stem bijzonder fraai kleurt bij de stem van haar Canadese metgezel. 

Rose Ave valt niet alleen op door vocaal vuurwerk, maar ook door een bijzondere, vaak wat broeierige sfeer en door goede songs, die in bijna alle gevallen door het tweetal zelf zijn geschreven. 

Net als bij The Civil Wars vind ik het af en toe in vocaal opzicht net wat te zwaar aangezet en verlang ik zo nu en dan naar een rustpuntje. Die rustpuntjes komen, bijvoorbeeld in de enige cover op de plaat, een buitengewoon zwoele en ingetogen versie van Sade’s No Ordinary Love, misschien wel de sterkste track op de plaat. 

Rose Ave en You+Me is een plaat die vrij makkelijk verleidt, maar mogelijk ook snel vervliegt, vooral omdat de instrumentatie uiteindelijk net wat teveel in dienst staat van de stemmen. Het zijn deze stemmen die voorlopig de aandacht trekken en wat mij betreft flink overtuigen. Rose Ave is al met al geen plaat om heel druk over te doen, maar wel een aangenaam tussendoortje in de oeuvres van deze twee tegenpolen. Opposites attract? Het pakt in dit geval erg goed uit. Erwin Zijleman

Koop bij BOL.com