Ik begrijp soms zelf ook niet zo goed waarom sommige platen zo lang op de deels virtuele en deels fysieke stapel met platen voor deze BLOG blijven liggen. Neem nu They Promised You Mercy van Amelia Curran. Ik was de afgelopen jaren al twee keer zeer enthousiast over een plaat van deze Canadese singer-songwriter, maar desondanks was de nieuwe plaat van Amelia Curran niet direct verzekerd van een plekje op deze BLOG of zelfs maar van snelle beluistering.
De nieuwe plaat van Amelia Curran heeft daarom lang op de stapel gelegen. Te lang, want They Promised You Mercy is wederom een prachtplaat, die veel meer aandacht verdient dan de plaat tot dusver krijgt.
Amelia Curran liet op haar vorige platen al horen dat ze niet bang is om buiten de lijntjes van een genre te kleuren en dat doet ze ook op haar nieuwe plaat weer zeer nadrukkelijk. Zo had de openingstrack van de plaat niet misstaan op Paul Simon’s Graceland, terwijl de tweede track van een ingetogen rootssong langzaam maar zeker transformeert in een gloedvolle popsong.
En zo gebeurt er in vrijwel alle tracks op They Promised You Mercy wel iets dat je niet direct verwacht van een singer-songwriter in het rootssegment. Het is voor de rootspurist misschien even wennen, maar liefhebbers van rootsmuziek die de grenzen op durft te zoeken zijn bij Amelia Curran zeker aan het juiste adres.
Amelia Curran weet tot dusver nog niet heel veel aandacht te trekken met haar muziek, maar een ieder die haar muziek heeft omarmd roemt de songwriting skills van de Canadese muzikante. Ook They Promised You Mercy staat vol met verbluffend goede songs. Het zijn songs die met één been in de rootsmuziek staan, terwijl het andere been alle kanten op mag schieten. De ene keer zorgt dat voor een popinjectie, terwijl de volgende keer juist een wat meer rockend geluid wordt gekozen, maar net als je het niet meer verwacht komt Amelia Curran ook op de proppen met een sober ingekleurde folksong. Het doet me meer dan eens denken aan de briljante platen van Aimee Mann, al verwerkt Amelia Curran aanzienlijk meer rootsinvloeden in haar muziek.
They Promised You Mercy is hierdoor een lekker afwisselende plaat met eigenlijk maar één constante; de torenhoge kwaliteit van de songs van Amelia Curran. De songs van de Canadese singer-songwriter kiezen steeds een net wat andere invalshoek en hier is op fraaie wijze een bijpassende instrumentatie bij gekozen. Het is een instrumentatie die begint met een eenvoudige basis , waarna andere instrumenten worden ingezet voor de details. Het klinkt allemaal buitengewoon smaakvol en het zit allemaal zo mooi in elkaar dat het even duurt voor je alle details naar de oppervlakte hebt gebracht.
Bij de instrumentatie komt de mooie stem van Amelia Curran, die alle songs net dat beetje extra geeft. Direct bij eerste beluistering wist ik het daarom eigenlijk al: Amelia Curran heeft ook met They Promised You Mercy wederom een plaat gemaakt die je altijd op kunt zetten en die je vervolgens ook altijd zal weten te verleiden. Het is een plaat die overloopt van talent en klasse, wat het extra schrijnend maakt dat ook de nieuwe plaat van Amelia Curran weer zo weinig aandacht heeft gekregen. De volgende laat ik overigens zeker niet zo lang liggen, ik heb mijn lesje wel geleerd. Erwin Zijleman
