De naam Eden Brent kwam ik tegen in een jaarlijstje dat ik niet meer terug kan vinden. De rest van het betreffende lijstje maakte me in ieder geval nieuwsgierig genoeg om de naam op te schrijven om in een later stadium nog eens te kunnen luisteren naar Jigsaw Heart. Dat heb ik inmiddels gedaan en wat ben ik aangenaam verrast door en onder de indruk van de derde plaat van de muzikante uit Greenville, Mississippi.
Jigsaw Heart verscheen in 2014, maar had ook met gemak een aantal decennia eerder gemaakt kunnen worden. Eden Brent maakt muziek met vooral invloeden uit de blues en jazz en verrijkt deze muziek vervolgens met invloeden uit de gospel, rock ’n roll, soul, country en folk.
Jigsaw Heart is pas haar derde plaat, maar haar stem verraad dat ze al veel langer meedraait dan de 6 jaren die sinds haar debuut zijn verstreken. Eden Brent nadert de 50 en is inmiddels voorzien van een rauwe stem die herinnert aan de groten uit de blues en de jazz. Het is een stem vol gevoel en doorleving, maar het is ook een opvallend warme en krachtige stem. Het is een stem die bovendien uitstekend uit de voeten kan in de genres waarbinnen Eden Brent zich beweegt.
Jigsaw Heart laat zich hierbij niet te makkelijk in een hokje duwen en schakelt tussen meerdere uithoeken van de hierboven genoemde genres. Eden Brent kan uitstekend uit de voeten in jazzy songs waarin de strijkers flink mogen aanzwellen, maar imponeert ook in veel soberder aangeklede songs of in bluesy songs waarin de muzikanten juist stevig uit mogen pakken.
In vrijwel alle songs op de plaat domineert Eden Brent’s pianospel dat varieert van uiterst ingetogen tot buitengewoon opzwepend. Hiernaast is er altijd smaakvol en inventief gitaarwerk.
Het levert een serie songs op, die met enige fantasie ook uit de jaren 50, 60 of 70 hadden kunnen stammen, maar de muziek op Jigsaw Heart is zo tijdloos dat dit geen moment een bezwaar is.
Eden Brent moet met Jigsaw Heart concurreren met een heel arsenaal aan vergelijkbare zangeressen, aangevoerd door Madeleine Peyroux. Ze kan deze concurrentie aan om meerdere redenen. De heerlijk doorleefde en rauwe stem, het veelzijdige en knap in elkaar stekende geluid op de plaat en het feit dat Eden Brent flink wat van haar songs zelf schrijft zijn hiervan de belangrijkste.
Jigsaw Heart is zo’n plaat die eigenlijk op alle momenten goed tot zijn recht komt. Ochtend, avond, vrolijk of net wat minder vrolijk; het maakt voor Jigsaw Heart van Eden Brent niet zoveel uit. De derde plaat van Eden Brent ademt van de eerste tot de laatste noot de sfeer van het verleden, maar raakt je in het heden. Grootse plaat van een grootse zangeres. Uit welk jaarlijstje ik deze plaat heb gehaald weet ik nog steeds niet, maar ik ben de samensteller zeer dankbaar. Prachtige plaat ook om het volgende jaar krenten uit de pop mee te beginnen. Erwin Zijleman
