De uit Nieuw Zeeland afkomstige band The Chills heeft geen hele imposante stapel platen op haar naam staan, maar de drie platen die de band tussen 1987 en 1992 uitbracht zijn zo goed en zo invloedrijk dat The Chills best een grote band mag worden genoemd. In 2007 keerde de band al eens terug met een prima comeback plaat en dat kunstje wordt nu nogmaals herhaald met Silver Bullets.
In de openingstrack zwelt een mannenkoor aan en worden de kerkklokken geluid. Je verwacht vervolgens een al even groots klinkend rockgeluid, maar de muziek van The Chills is gelukkig heerlijk subtiel gebleven.
De band vertrouwde in het verleden op mooie gitaarlijnen, trefzekere accenten, bijzondere ritmes en de warme stem van zanger Martin Phillips en doet dat nog steeds. Je kunt wel horen dat in Nieuw Zeeland de lente moet gaan beginnen, want wat klinkt Silver Bullets heerlijk zonnig. En wat klinkt de plaat mooi en verzorgd.
De prachtige, breed uitwaaiende, gitaarlijnen vullen direct de hele kamer, waardoor de zon direct gaat schijnen. Die blijft vervolgens schijnen door de tijdloze popliedjes van The Chills. De band liet zich in het verleden inspireren door de betere bands uit de 60s en die invloeden hoor je nog steeds. Belangrijk vergelijkingsmateriaal kan dit keer ook dichter bij huis worden gevonden, want Silver Bullets klinkt net zo mooi en tijdloos als de beste platen van de Australische band The Go-Betweens.
Martin Phillips is nog altijd een uitstekend zanger en heeft een serie songs geschreven die je na één keer horen niet meer wilt vergeten. Alles klinkt even melodieus en even tijdloos. Het lijkt makkelijk, maar begin er maar eens aan.
Bij een comeback van een band die de piek al weer een tijdje achter zich heeft liggen moet je over het algemeen voorzichtig zijn met verwachtingen, maar The Chills overtreft ze met Silver Bullets allemaal; ook de hele hoge. Erwin Zijleman
cd 
LP