Alison Krauss ziet er op de cover van haar nieuwe plaat Windy City een stuk mondainer uit dan we van haar gewend zijn en duikt op deze cover bovendien op in de grote stad.
Omdat Windy City ook nog eens het major debuut is van Alison Krauss, was ik even bang dat de bluegrass koningin op 45-jarige leeftijd was begonnen aan een carrière als popprinses, maar deze angst blijkt gelukkig ongegrond.
Windy City is het eerste levensteken van Alison Krauss na een stilte van een jaar of zes. In de tussenliggende periode stond Alison Krauss vooral op het podium met haar band Union Station of had ze last van problemen met haar stem. Het heeft daarom een paar jaar geduurd voor Windy City was afgerond, maar gelukkig ligt de plaat, twee weken na de Amerikaanse release, nu ook in Nederland in de winkel.
Windy City werd opgenomen met de gelouterde Nashville producer Buddy Cannon en bevat uitsluitend covers. Dat laatste is in het oeuvre van Alison Krauss overigens zeker niet ongebruikelijk. Het zijn dit keer vooral country klassiekers die Alison Krauss vertolkt, waardoor de plaat wat meer invloeden uit de country en wat minder invloeden uit de bluegrass bevat.
Van een stijlbreuk is echter geen sprake. Alison Krauss laat zich nog altijd beïnvloeden door muziek uit het verleden, eert de tradities van het genre waarin ze opereert en maakt indruk met een stem die nog altijd behoort tot de mooiste stemmen binnen de Amerikaanse rootsmuziek.
Critici typeren het geluid van Alison Krauss vaak als braaf of gepolijst en dat is een typering die ook vaak zal worden gebruikt voor Windy City. Ik heb persoonlijk geen moeite met de stijl van Alison Krauss en ben het maar ten dele eens met de kritiek op haar muziek.
Voor Windy City kon Alison Krauss niet alleen een beroep doen op een gelouterde Nashville producer, maar ook op minstens even gelouterde muzikanten. Deze weten hoe een klassieke countryplaat moet klinken en leveren wat mij betreft een kunststukje af. Het klinkt voor de een misschien wat te gepolijst, maar persoonlijk hoor ik vooral tranen en weemoed in de fraaie klanken van de ervaren countrymuzikanten.
Hetzelfde geldt voor de vocalen van Alison Krauss. Verwacht van de Amerikaanse zangeres geen rauwe uithalen of hippe stembuigingen, maar verwacht wel volop emotie in de prachtig heldere vocalen.
Je moet er misschien van houden, maar voor mij klopt alles op Windy City. De songs zijn sterk, de instrumentatie is trefzeker, de productie blinkt en Alison Krauss zingt, zoals we van haar gewend zijn, de sterren van de hemel. Zeker op een lome zondagochtend klinkt het fantastisch, maar ook de rest van de week weet Windy City me te overtuigen.
Bij het zien van de cover foto was er misschien heel even de angst dat Alison Krauss een verkeerde weg was ingeslagen, maar na herhaalde beluistering van Windy City ben ik alleen maar heel blij dat ze na een te lange stilte weer terug is. Erwin Zijleman