Inmiddels pakt de Amerikaanse muzikant zijn leven gelukkig weer op en heeft hij met Lemon Cotton Candy Sunset zijn eerste soloplaat afgeleverd. Het is een verrassend sterke soloplaat, die tot dusver veel minder aandacht krijgt dan de plaat verdient.
Het door Rob Schnapf, vooral bekend als producer van vrijwel het volledige oeuvre van Elliott Smith, geproduceerde Lemon Cotton Candy Sunset is een plaat die in muzikaal opzicht meerdere kanten op gaat en in tekstueel opzicht verslag doet van een periode vol tegenslagen in het leven van Richard Edwards.
De plaat bevat een aantal ingetogen songs, maar ook een aantal net wat songs met invloeden uit de indie-rock. Het zijn songs die over het algemeen redelijk toegankelijk klinken, maar Lemon Cotton Candy Sunset is ook een stekelige plaat vol scherpe randjes.
Het is een plaat die zijn kracht voor een belangrijk deel ontleend aan de deken van melancholie die over de plaat hen ligt en aan de soms uit de bocht vliegende of zwaar aangezette instrumentatie, die prachtig contrasteert met de meer ingetogen en juist zeer melodieuze passages.
Lemon Cotton Candy Sunset is een plaat die over het algemeen redelijk makkelijk zal overtuigen met licht psychedelisch aandoende popsongs en mooie atmosferische klanken, maar het is ook een plaat die bij meer aandachtige beluistering het meeste effect zal sorteren.
Richard Edwards is de afgelopen jaren geconfronteerd met het eindige van het leven en de liefde. Het heeft krassen op zijn ziel nagelaten, die de Amerikaanse muzikant op Lemon Cotton Candy Sunset op indrukwekkende wijze van zich af zingt. Het debuut van de Amerikaan maakt indruk met een indringende en vaak wat desolate sfeer, maar imponeert ook met wonderschone popliedjes.
Persoonlijk heb ik een duidelijke voorkeur voor de stemmig ingekleurde singer-songwriter muziek op de plaat, maar ook als Richard Edwards kiest voor een wat toegankelijker en wat steviger geluid, houdt hij de aandacht vast met knap in elkaar stekende en van leed en emotie overlopende songs.
Ik was niet heel erg onder de indruk van de muziek die Richard Edwards met Margot & The Nuclear So And So’s maakte, maar de eerste soloplaat van de Amerikaan is indrukwekkend. Qua intensiteit en kleur doet het af en toe wel wat denken aan de al eerder genoemde Elliott Smith, maar Lemon Cotton Candy Sunset is ook een plaat die makkelijk een breed publiek moet kunnen aanspreken.
Persoonlijk ben ik inmiddels diep onder de indruk van een plaat die alleen maar mooier en indringender klinkt naarmate je hem vaker hoort en die de ruim 50 minuten die de plaat duurt ook steeds meer ontroert en hypnotiseert. Erwin Zijleman
Verkrijgbaar op cd of dubbel LP in de webshop van Konkurrent: https://www.konkurrent.nl/winkel/zoeken/?query=%22Richard+Edwards%22.