Het is doodzonde, want de muziek van het genie uit Minneapolis heeft nadrukkelijk zijn stempel gedrukt op de geschiedenis van de popmuziek en is tot op de dag van vandaag een belangrijke inspiratiebron voor veel muzikanten. Het is bovendien muziek van een duizelingwekkend hoog niveau.
Kort na de trieste dood van Prince doken zijn bekendere platen gelukkig bij Spotify en Apple Music op en sinds gisteren is ook een groot deel van de rest van zijn werk bij deze streaming media diensten te beluisteren, waarbij de nadruk ligt op de platen die Prince vanaf de tweede helft van de jaren 90 heeft gemaakt.
Het is werk dat wat minder consistent is dan de platen die Prince in de jaren 80 maakte. Waar alles tussen Dirty Mind (1980) en Love Sexy (1988) wat mij betreft verplichte kost is, liet Prince vanaf de jaren 90 wel eens een steekje vallen, al valt er op al zijn platen wel wat te genieten en zitten er platen tussen die zwaar onderschat zijn.
De worp die gisteren beschikbaar is gekomen bevat onderschatte platen als Emacipation, Musicology, 3121 en Planet Earth, maar ook de laatste platen die Prince maakten waren veel beter dan de critici deden vermoeden. Het al langer op de streaming media diensten beschikbare HITnRUN: Phase Two behoort wat mij betreft zelfs tot het beste dat Prince na zijn glorieperiode maakte.
Voor iedereen die de platen niet kent valt er nu dus extra veel te genieten van het bijzondere oeuvre van Prince. Ik zou het zeker doen. Voor de fans is wat mooi live-materiaal beschikbaar gemaakt en voor de snelle start is er een verzamelaar, die niet zo indrukwekkend is als de verzamelaar die de eerste periode samenvat, maar wel degelijk veel moois bevat. En nu nog een paar weken wachten op de release van Piano & A Microphone. Erwin Zijleman