Laat je niet op het verkeerde been zetten. I Trawl The Megahertz is geen nieuwe Prefab Sprout plaat maar een reissue van de in 2003 verschenen soloplaat van voorman Paddy McAloon. Het is een plaat die slechts in één van de tracks herinnert aan het bijzondere geluid van de band die kleur gaf aan de jaren 80 en ook de afgelopen tien jaar twee prima platen afleverde, maar I Trawl The Megahertz is absoluut de moeite waard. De klassiek aandoende muziek op de plaat is niet alleen sfeervol en mooi, maar is ook opvallend beeldend, waardoor de plaat de fantasie genadeloos prikkelt. Prachtige klanken en zoals gezegd één track die direct het verlangen aanwakkert naar nieuwe muziek van Prefab Sprout.
I Trawl The Megahertz is inderdaad geen echt nieuwe Prefab Sprout plaat, maar een geremasterde reissue van de plaat die in 2003 werd uitgebracht als soloplaat van Prefab Sprout voorman Paddy McAloon.
I Trawl The Megahertz verschijnt nu dan onder de naam Prefab Sprout en het is een plaat die niet misstaat in het bijzondere en zo mooie oeuvre van de Britse band.
Het is een oeuvre dat in 1983 bescheiden opende met het veelbelovende Swoon en dat een bijzonder fraai vervolg kreeg met het in 1985 verschenen Steve McQueen; wat mij betreft één van de beste platen uit de jaren 80. From Langley Park To Memphis (1988), Protest Songs (1989) en Jordan: The Comeback (1990) maakten het decennium vol en alhoewel de band lang niet meer zo succesvol was als halverwege de jaren 80, bleef de muziek van Prefab Sprout van een zeer hoog niveau.
Rond de millennium wissel verschenen nog twee platen die ik net wat minder vond, maar met Let's Change The World With Music (2009) en Crimson/Red (2013) hervond Prefab Sprout de afgelopen tien jaar haar grootse vorm. Hiervoor was er dus die soloplaat van Paddy McAloon.
I Trawl The Megahertz is nog altijd een bijzondere maar in het oeuvre van de band ook atypische plaat, waardoor ik het besluit om de plaat onder de naam van Paddy McAloon uit te brengen destijds heel logisch vond. Ik vind het bijna even logisch dat de plaat nu alsnog wordt uitgebracht onder de naam Prefab Sprout, al is het maar om I Trawl The Megahertz onder de aandacht te brengen van een net wat breder publiek.
Heel makkelijk maakt Paddy McAloon het dit bredere publiek niet, want I Trawl The Megahertz is zeker geen toegankelijke plaat. De plaat opent met een muziekstuk van ruim 20 minuten. Het is een klassiek aandoend muziekstuk met flink wat strijkers, maar het is ook een sfeervol en beeldend muziekstuk, dat iets mysterieus en broeierigs krijgt door de toegevoegde trompetklanken, maar hiernaast ook van Disney achtige grootsheid is.
De stem van Paddy McAloon horen we niet in de openingstrack van I Trawl The Megahertz. Wel is er ‘spoken word’ van Yvonne Connors, die de mooie klanken iets dreigends geeft. Het heeft weinig te maken met de bijzondere popliedjes van Prefab Sprout, maar de bijzondere sfeer doet wel wat met me.
Ook in de tracks die volgen overheersen rijk georkestreerde en klassiek aandoende klanken en ontbreekt de uit duizenden herkenbare stem van Paddy McAloon. Toch heeft het wel wat van Prefab Sprout, dat altijd wist en weet uit te blinken met bijzondere arrangementen. I Trawl The Megahertz is een plaat die de fantasie eindeloos prikkelt en die garant staat voor mooie beelden op het netvlies. Met popmuziek heeft het niet zoveel te maken, maar de warme klanken van strijkers en blazers zorgen voor een bijzondere sfeer.
Pas in de zevende track duikt de stem van Paddy McAloon op en is de klassiek aandoende muziek opeens muziek van Prefab Sprout. Het is voor mij het hoogtepunt van I Trawl The Megahertz, maar de instrumentale songs zijn ook zeker de moeite waard en zijn te beluisteren als voorstudies op de muziek die Prefab Sprout jaren na I Trawl The Megahertz zou uitbrengen. Nieuwe zieltjes gaat deze oude Paddy McAloon plaat in een nieuwe Prefab Sprout jasje waarschijnlijk niet winnen, maar ik vond het ruim 15 jaar geleden een bijzondere plaat en dat is het nog steeds. Erwin Zijleman