Een paar dagen geleden overleed de Nederlandse muzikant Paul Dokter. Het is een overlijdensbericht dat niet heel veel aandacht heeft gekregen, want zo bekend was Paul Dokter niet en bovendien was er veel ander nieuws en was het warm. Een ieder die Paul Dokter wel kent weet echter dat hij in 1990 stevig bijdroeg aan een van de wat obscuurdere klassiekers uit de geschiedenis van de Nederlandse popmuziek.
Het gaat om Barefoot And Pregnant, het debuut van de Friese band The Serenes, de band die Paul Dokter samen met Theo de Jong formeerde. De twee konden helaas al snel (tijdelijk) niet meer door één deur, waarna Paul Dokter uit beeld verdween en Theo de Jong het nog een keer probeerde met Simmer, dat ook maar één album maakte, maar ook dit is een album dat het tot de klassiekers uit de Nederlandse popmuziek schopte.
Paul Dokter herinner ik me uitsluitend als een van de mannen achter Barefoot And Pregnant, dat de geschiedenisboeken in kan als een van de beste gitaarplaten uit de geschiedenis van de Nederlandse popmuziek.
Barefoot And Pregnant van The Serenes is echter een prachtig eerbetoon aan Paul Dokter.
Het album heeft 30 jaar na dato niets van zijn glans en zeggingskracht verloren en imponeert met gitaarsongs die zowel aangenaam als stekelig klinken. De muziek van The Serenes klinkt aan de ene kant zonnig dankzij de heldere gitaarlijnen, maar donkere wolken en melancholie zijn nooit ver weg. Het album past prachtig in het rijtje met de geweldige gitaarplaten die Excelsior destijds uitbracht, maar Barefoot And Pregnant klinkt ook als het album dat het jonge R.E.M. nooit gemaakt heeft.
De muzikale erfenis van Paul Dokter is misschien niet heel groot, maar met het debuut van The Serenes wel wonderschoon. Erwin Zijleman