31 maart 2023

Kate Davis - Fish Bowl

Kate Davis verruilde de jazzmuziek een paar jaar geleden voor de indierock en maakte direct indruk, wat ze nog veel meer doet met het ijzersterke en gevarieerde Fish Bowl, dat vol staat met prachtsongs
Trophy van de Amerikaanse muzikante Kate Davis moest aan het eind van 2019 concurreren met heel veel andere indierock albums, maar ik vond het album van de voormalige jazzmuzikante er zeker uit springen. Dat doet het deze week verschenen Fish Bowl in nog veel sterkere mate, want Kate Davis is nog flink wat doorgegroeid als popmuzikant. Fish Bowl is een indierock album dat aansluit bij de muziek van de smaakmakers in het genre, maar Kate Davis is in dit genre een eigenzinnig talent, dat zich niet laat beperken door het keurslijf van het genre. Het levert een lekker gevarieerd album op dat bijzonder makkelijk overtuigt, maar bijna stiekem ook steeds leuker en interessanter wordt.


De Amerikaanse muzikante Kate Davis vierde vorige maand pas haar 32e verjaardag, maar heeft er al een flink muzikaal leven op zitten. De in Oregon geboren muzikante leek al op zeer jonge leeftijd klaar voor een carrière in de klassieke muziek of de jazzmuziek. Ze groeide al in haar tienerjaren uit tot een gewild jazz bassiste en maakte een jaar of vijftien geleden haar eerste jazzalbum, waarna er nog twee volgden. 

Toen Kate Davis volwassen werd groeide haar belangstelling voor de popmuziek en deze werd extra gevoed door het meespelen met nogal wat muzikanten van naam en faam, onder wie Ben Folds, Alison Krauss, Jackson Browne en Sharon Van Etten. Het leverde aan het eind van 2019 het indierock album Trophy op en dat vond ik, ondanks de destijds ook al moordende concurrentie in het genre, een verrassend sterk album. 

Het is een album dat in 2021 werd gevolgd door het album Strange Boy, dat ik, ondanks mijn waardering voor het debuutalbum van Kate Davis, echt helemaal heb gemist. Het overkwam me deze week bijna opnieuw, want de naam Kate Davis deed bij het bestuderen van de lijst met nieuwe releases in eerste instantie geen belletje rinkelen. 

Weer eenmaal op het spoor van Kate Davis gezet heb ik eerst maar eens naar Strange Boy geluisterd. Dit blijkt een remake van een album van de cultmuzikant Daniel Johnston en is wat mij betreft een charmant tussendoortje, maar wel een tussendoortje dat wat zegt over de muzikaliteit en eigenzinnigheid van Kate Davis. Die muzikaliteit en eigenzinnigheid hoor je ook terug op haar deze week verschenen nieuwe album Fish Bowl. 

Ook Fish Bowl is een album dat de etiketten indiepop en vooral indierock verdient. Het zijn genres waarin het nog wat meer dringen is dan een paar jaar geleden, maar Kate Davis laat op Fish Bowl, nog meer dan op Trophy, horen dat ze mee kan met de smaakmakers in het genre. Net als op Trophy laat Kate Davis horen dat ze aanstekelijke popsongs kan schrijven die ook in artistiek opzicht interessant zijn. 

Het is een kunst die ze nog veel beter beheerst op haar nieuwe album, want wat liggen de songs op Fish Bowl lekker in het gehoor en wat zijn ze catchy. Op hetzelfde moment doet de Amerikaanse muzikante ook op haar nieuwe album nadrukkelijk haar eigen ding. De songs van Kate Davis op Fish Bowl zijn zeer toegankelijk, maar ondertussen laat de Amerikaanse muzikante zich door van alles en nog wat beïnvloeden, zitten er voldoende verrassingen in haar muziek en kan ze ook nog eens lekker ruw klinken, wat weer fraai contrasteert met haar mooie stem. 

Fish Bowl is ook nog eens een persoonlijk album, dat werd getekend door het isolement van de coronapandemie, die er bij jonge muzikanten als Kate Davis stevig heeft ingehakt. Fish Bowl sluit goed aan bij de smaakmakers van de door jonge vrouwelijke singer-songwriters bevolkte indierock, maar de songs van Kate Davis zijn zeker niet inwisselbaar tegen die van haar soortgenoten, inclusief de meest succesvolle van het stel. 

Qua songs doet Fish Bowl me wel wat denken aan de muziek van Lucy Dacus, maar het album heeft ook het bijzondere dat het briljante Exile In Guyville van Liz Phair had, al is Fish Bowl wel een album van deze tijd. Ik had het tweede album van Kate Davis bijna gemist, maar ik heb het in het genre dit jaar nog niet vaak beter gehoord dan dit. Bijzonder talent deze Kate Davis. Erwin Zijleman

De muziek van Kate Davis is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://katedavis.bandcamp.com/album/fish-bowl.


Fish Bowl van Kate Davis is verkrijgbaar via de Mania webshop: