In 2018 zochten de aanstormende talenten Julien Baker, Phoebe Bridgers en Lucy Dacus de samenwerking met een EP van boygenius als resultaat. Het smaakte naar meer en dat meer is deze week beschikbaar in de vorm van the record. In de drie tracks die eerder werden vrijgegeven hoorde je nog de individuele stempels van de drie, maar the record is uiteindelijk toch vooral een bandalbum. Julien Baker, Phoebe Bridgers en Lucy Dacus tekenen voor verrassend mooie harmonieën, maar hebben ook een aantal songs geschreven die niet direct op hun individuele albums zouden hebben gepast. Wanneer drie muzikanten die bulken van het talent de samenwerking zoeken is er nog geen garantie op succes, maar het debuutalbum van boygenius is echt prachtig.
Toen Julien Baker, Phoebe Bridgers en Lucy Dacus aan het eind van 2018 voor het eerst de krachten bundelden onder de naam boygenius (geen hoofdletters) werd direct gesproken van een heuse ‘supergroep’. De drie Amerikaanse singer-songwriters stonden op dat moment weliswaar nog redelijk aan het begin van hun carrières, maar waren de belofte inmiddels al wel ontgroeid.
Sindsdien zijn Julien Baker, Lucy Dacus en vooral Phoebe Bridgers uitgegroeid tot hele grote namen binnen de indiepop en indierock, waardoor er met bijna onrealistisch hoge verwachtingen is uitgekeken naar het debuutalbum van het gelegenheidstrio. Ook ik was sinds de aankondiging van the record (ook geen hoofdletters) halverwege januari compleet in de ban van het nieuwe werk van Julien Baker, Phoebe Bridgers en Lucy Dacus, dat alleen al door de som der delen een geweldig album zou moeten worden.
Inmiddels heb ik the record, dat ik een week of twee in bezit heb, al flink wat keren beluisterd en het album valt, ondanks mijn torenhoge verwachtingen, zeker niet tegen. Julien Baker, Phoebe Bridgers en Lucy Dacus openen het debuutalbum van boygenius a capella en maken direct indruk met prachtige harmonieën. Het zijn harmonieën die met enige regelmaat terugkeren op het album en er wat mij betreft voor zorgen dat boygenius meer is dan de optelsom van de drie talentvolle muzikanten.
In de harmonieën vloeien de vocale talenten van de drie singer-songwriters prachtig samen, maar de individuele songs dragen soms nog wel het stempel van een van de drie. Dat hoor je het duidelijkst in de eerste tracks, die het album vooruitsnelden. Zo schreeuwt Julien Baker het aan het eind van het stevige $20 uit zoals alleen zij dit kan, benevelt Phoebe Bridgers in het dromerige Emily I’m Sorry, dat ook op Punisher had kunnen staan en bevat True Blue overduidelijk het stempel van Lucy Dacus, die laat horen dat ze van de drie de beste zangeres is (al heb ik een ongelooflijk zwak voor de stem van Phoebe Bridgers).
Meer dan de debuut EP van boygenius klinkt the record wat mij betreft echter vooral als een album van een band, die toevallig over drie prima zangeressen beschikt. Dat hoor je vooral vanaf de vijfde track, waarin een duidelijk individueel stempel ontbreekt, boygenius ook verrast met intieme folky klanken en de samenzang zo nu en dan om te watertanden zo mooi is.
Julien Baker, Phoebe Bridgers en Lucy Dacus hebben op hun albums al laten horen dat ze in meerdere genres uit de voeten kunnen en dat hoor je nog wat duidelijker op the record, dat moeiteloos schakelt tussen hedendaagse indiepop en indierock, akoestische folksongs en tijdloze popsongs die ook uit een tijd ver voor de geboorte van de drie kun en stammen, zeker wanneer een subtiel vleugje 80s new wave of 90s indierock wordt toegevoegd.
De nadruk ligt overigens op de behoorlijk ingetogen songs, waardoor the record toch anders klinkt dan verwacht. Julien Baker, Phoebe Bridgers en Lucy Dacus hebben de nodige zwaargewichten ingeschakeld voor hun debuutalbum, dat zowel in muzikaal als in productioneel opzicht echt fantastisch klinkt, zeker wanneer ook nog wat strijkers en keyboards worden ingezet.
De geweldige zang op het album, de ijzersterke songs en het prachtige geluid maken van the record veel meer dan een debuutalbum van een gelegenheidstrio. Ik ben zeer gesteld op de albums van Julien Baker, Phoebe Bridgers en Lucy Dacus, maar als boygenius tikken de drie een nog wat hoger niveau aan. Het debuutalbum van boygenius is een album waarop 1+1+1 vier of misschien wel vijf is en de rek is er voor mij nog lang niet uit. Erwin Zijleman
De muziek van boygenius is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van het Amerikaanse drietal: https://xboygeniusx.bandcamp.com/album/the-record.
the record van boygenius is verkrijgbaar via de Mania webshop: