Het is een bijzonder oeuvre dat de Amerikaanse muzikante Lael Neale aan het opbouwen is. Op haar debuutalbum kleurde ze nog redelijk netjes tussen de lijntjes van de folk en de country, om vervolgens, gewapend met een omnichord en haar stem, in 2021 het bezwerende lockdown album Acquainted With Night af te leveren. Op album nummer drie horen we weer een andere kant van de muzikante die Los Angeles nog altijd heeft verruild voor het platteland van Virginia. Het album opent met flink wat invloeden uit de postpunk, maar uiteindelijk keert Lael Neale ook weer terug naar de folk, al heeft ze die wel wat voller ingekleurd dan op haar vorige door de omnichord gedomineerde album.
De Amerikaanse muzikante Lael Neale is met het deze week verschenen Star Eaters Delight alweer toe aan haar derde album. Haar inmiddels bijna acht jaar oude debuutalbum I’ll Be Your Man werd nog nauwelijks opgemerkt, terwijl dit waarschijnlijk het meest toegankelijke album is dat de singer-songwriter uit Los Angeles tot dusver heeft gemaakt. Het album ontging mij in 2015 overigens ook, maar ik ben inmiddels zeker gecharmeerd van de lekker in het gehoor liggende maar ook eigenzinnige folk- en countrysongs op het debuutalbum van Lael Neale.
De Amerikaanse muzikante keerde terug in 2021 met het bijzondere Acquainted With Night. Lael Neale verruilde tijdens de corona lockdowns Los Angeles voor het Amerikaanse platteland, waar ze een folkalbum maakte dat zo leek weggelopen uit de jaren 60, ware het niet dat de op het album zeer prominent aanwezige omnichord pas in de jaren 80 werd uitgevonden.
Deze week keert Lael Neale terug met Star Eaters Delight en dat is een album dat vooralsnog met gemengde gevoelens wordt ontvangen. Star Eaters Delight klinkt immers weer totaal anders dan zijn voorganger en het is bovendien een album dat makkelijk van de hak op de tak springt en daar moet je van houden.
Lael Neale is na de coronapandemie op het platteland van Virginia blijven hangen, maar had voor haar derde album wat meer nodig dan de fascinerend klinkende omnichord, die het geluid op Acquainted With Night bepaalde. Dit keer trok de Amerikaanse muzikante onder andere gitaren, orgels, een piano, keyboards, drummachines en de fameuze Mellotron uit de kast, maar ook de mellotron duikt nog een enkele keer op.
Star Eaters Delight klinkt een stuk voller dan zijn voorganger, dat de boeken in kan als een typisch lockdown album, maar Lael Neale varieert ook flink met het tempo en de dynamiek in haar songs. Verder is ze zoals gezegd weinig stijlvast op Star Eaters Delight. Wanneer ze kiest voor staccato drums, diepe baslijnen en heerlijk zeurende synths verruilt de Amerikaanse muzikante de folk van haar vorige album voor postpunk en new wave. Dat klinkt in muzikaal opzicht totaal anders dan we van haar gewend zijn, maar haar bijzondere stem is gebleven, waardoor de stijlbreuk ook weer niet volledig is.
Star Eaters Delight bevat overigens ook wat meer folky songs en hier neemt Lael Neale flink de tijd voor, waardoor er slechts ruimte is voor acht songs op haar nieuwe album. In het ruim acht minuten durende In Verona hoor je weer wat meer van de folkie Lael Neale, al zal je de track dankzij de drummachine en de vervreemdende elektronica niet snel meer in de jaren plaatsen. Later op het album kruipt Lael Neale overigens toch weer wat dichter naar de jaren 60 toe.
Star Eaters Delight is nog wat lastiger te verteren dan het vorige album van Lael Neale en ik begrijp de wisselende reacties dan ook wel. Zelf heb ik overigens totaal geen problemen met het in muzikaal opzicht wat wispelturige karakter van Lael Neale. De uptempo songs met een vleugje postpunk en doom bieden een mooi tegenwicht aan de zich langzaam voortslepende en bezwerende songs op het album en in beide uitersten blijken mooie accenten verstopt, die je het best hoort wanneer je het album beluistert met de koptelefoon. Voor een groot publiek springt Lael Neale misschien wat teveel van de hak op de tak, maar voor muziekliefhebbers van wie het best wat eigenzinniger mag is dit een zeer interessant album. Erwin Zijleman
De muziek van Lael Neale is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikante: https://laelneale.bandcamp.com/album/star-eaters-delight.
Star Eaters Delight van Lael Neale is verkrijgbaar via de Mania webshop: