De Zweedse muzikante Ebba Åsman is nog een jonge twintiger, maar is al uitgegroeid tot een van de grote beloften van de jazz. Met haar trombone speelde ze inmiddels met meerdere grote namen uit de jazz, maar de muzikante uit Stockholm maakt ook haar eigen muziek. Haar debuutalbum Zoom Out bevond zich weliswaar buiten mijn comfort zone, maar ik vond het een opvallend mooi en sfeervol album. Het is een omschrijving die ook weer op gaat voor het deze week verschenen mini-album Be Free, dat nog wat nadrukkelijker buiten de lijntjes van de jazz kleurt, maar net als het debuutalbum van Ebba Åsman een fraai, spannend en beeldend geluid laat horen.
Een jaar of drie geleden zag ik min of meer bij toeval een NPO documentaire over een jonge muzikante die studeerde aan Codarts, een in Rotterdam gevestigde internationale hogeschool voor muziek en dans. Het ging om de Zweedse muzikante Ebba Åsman, die uitstekend overweg bleek te kunnen op de trombone. Het was niet alleen een mooie documentaire over een jonge muzikante vol ambitie, maar het was bovendien een documentaire die verrassend mooie muziek liet horen.
Het was muziek die afkomstig was van het debuutalbum van Ebba Åsman, Zoom Out. Het is een album dat terecht het stempel jazz opgeplakt kreeg en dat is een genre waar ik lang niet altijd gek op ben en zeker niet als het jazz van het nerveuze soort betreft. De meeste songs op Zoom Out van Ebba Åsman waren echter heerlijk rustgevend en door het mooie trombonespel van de Zweedse muzikante, die zich liet bijstaan door een pianist en een ritmesectie, ook zeer beeldend.
Zoom Out van Ebba Åsman bevond zich wat buiten mijn muzikale comfort zone, maar ik heb het album heel vaak beluisterd en ben de Zweedse muzikante blijven volgen. Deze week verscheen de opvolger van Zoom Out, Be Free. Het is een minialbum met zeven songs en ruim twintig minuten muziek, maar ik vind het zo mooi en bijzonder dat ik de regel dat ik alleen volwaardige albums bespreek laat varen voor het nieuwe werk van Ebba Åsman.
De Zweedse muzikante is inmiddels professioneel muzikant en timmert in jazzkringen stevig aan de weg. Be Free zal waarschijnlijk buiten deze kringen niet heel veel aandacht krijgen, maar het minialbum van Ebba Åsman verdient deze aandacht absoluut. Ook op Be Free staat het fraaie trombonespel van de Zweedse muzikante centraal. Het is net als op Zoom Out ingetogen en zeer sfeervol trombonespel.
Net als het debuutalbum van Ebba Åsman is ook haar nieuwe werk beeldend van aard. Laat de rustgevende maar ook spannende klanken van Be Free uit de speakers komen en de fraaie beelden verschijnen vrijwel vanzelf op het netvlies. Ook Be Free past in het hokje jazz, maar de Zweedse muzikante heeft haar muziek nog wat verder gemoderniseerd en verrijkt met invloeden uit omliggende genres.
Ebba Åsman wordt op Be Free bijgestaan door een zeer avontuurlijk spelende ritmesectie, die hier en daar hip hop achtige ritmes speelt. Hiernaast is er een rol weggelegd voor een al even trefzeker spelende pianiste, die hier en daar ook wat elektronica en incidenteel haar stem toevoegt aan de songs op Be Free, vooral in de vorm van achtergrondvocalen, die prachtig blenden met de andere instrumenten. De hoofdrol wordt echter ook dit keer gespeeld door de trombone van Ebba Åsman, die met veel gevoel en precisie speelt. De trombone klinkt warm en sfeervol en voorziet de songs op het mini-album van een zeer aangename gevoelstemperatuur.
Be Free beperkt zich zeker niet tot invloeden uit de jazz, want invloeden uit de soul en R&B zijn duidelijk hoorbaar, maar worden wel ingepast in een jazzy raamwerk. Het knappe van de muziek van Ebba Åsman is dat de muzikale hoogstandjes elkaar in rap tempo opvolgen, maar dat nergens sprake is van overdadig spierballenvertoon. Alles staat in dienst van de muziek, die razendknap en soms onnavolgbaar is, maar die ook altijd bijzonder aangenaam is. Ik heb eigenlijk maar één ding aan te merken op Be Free en dat is dat het album wat mij betreft twee of drie keer zo lang had mogen duren. Erwin Zijleman