Volgend jaar is het alweer veertig jaar geleden dat Eden, het debuutalbum van Everything But The Girl, verscheen. Het is het album van die fenomenale stem, maar ook het album van memorabele songs, die de jaren 80 voorzagen van warmte en kleur. Tien jaar later verscheen met Amplified Heart mijn favoriete album van Everything But The Girl, waarna de band zou kiezen voor elektronica en de dansvloer. Na een stilte van bijna 24 jaar zijn Ben Watt en Tracey Thorn terug met Fuse, dat, zeker na enige gewenning, een gedroomd comeback album blijkt. Fuse is een album met eigentijdse elektronica, een vleugje nostalgie en wat ruwere zang, maar het klinkt vooral als Everything But The Girl.
Het is al een paar maanden groot nieuws dat het Britse duo Everything But The Girl deze week na bijna 24 jaar afwezigheid terugkeert met een nieuw album. Natuurlijk maakten zowel Ben Watt als Tracey Thorn, die nog steeds een paar vormen, sindsdien een aantal prima soloalbums, maar het oeuvre van Everything But The Girl stopte tot deze week met het in de herfst van 1999 verschenen Temperamental. Het is het tweede album van het duo waarop Tracey Thorn en Ben Watt kozen voor een elektronisch klankentapijt, dat me toch net wat minder goed beviel dan de organische klanken van hun eerste albums. Op Fuse keert het Britse tweetal niet terug naar de meer organische en jazzy wortels, want vanaf de eerste track domineert de elektronica, die overigens wel verrassend veelkleurig is.
Ik ontving een paar weken geleden al een stream van het album en bij eerste beluisteringen vond ik het album vooral tegenvallen. Niet eens zozeer vanwege alle elektronica, want die vond ik uiteindelijk toch best goed passen bij de geweldige stem van Tracey Thorn. Het is vooral de zang die me bij eerste beluisteringen wat tegen viel. Tracey Thorn behoorde decennia lang tot de beste zangeressen van het Verenigd Koninkrijk, maar op Fuse klinkt haar stem wat donkerder en minder zwoel dan op de vroege albums van Everything But The Girl.
Het is op zich niet zo gek dat de tand des tijds wat heeft toegeslagen, maar Fuse klinkt in muzikaal opzicht hier en daar als de logische opvolger van het 24 jaar oude Temperamental of enkele andere albums van de Britse band, waardoor de anders klinkende stem van Tracey Thorn extra opvalt. Het tegenvallen van Fuse had vast ook wel wat te maken met de torenhoge verwachtingen, want met name in haar laatste jaren verkeerde Everything But The Girl in topvorm.
Sinds mijn eerste beluisteringen van Fuse is er wel steeds meer op zijn plek gevallen. De songs op het album bevallen me een stuk beter dan bij de eerste kennismaking en ook de instrumentatie vind ik inmiddels een stuk mooier, zeker wanneer Ben Watt en Tracey Thorn niet vertrouwen op beats die wat in de jaren 90 zijn blijven hangen. Dat gebeurt niet al te vaak, want hoewel Fuse deels vertrouwd klinkt, heeft Ben Watt de elektronica op het album toch fraai gemoderniseerd.
Ook in de zang van Tracey Thorn valt steeds meer op zijn plek. Het besluit om haar stem hier en daar elektronisch te vervormen of zelfs de autotune in te zetten zijn echt bezopen ideeën, maar in de meeste tracks hoor ik toch steeds meer van de jonge Tracey Thorn, aangevuld met een randje gruis en doorleving.
Fuse is wat mij betreft een album dat je vooral niet moet laten opboksen tegen onrealistisch hoge verwachtingen, zeker niet bij eerste beluistering. Het album is bij mij in een paar weken gegroeid van een fikse tegenvaller naar een album dat recht doet aan het fraaie oeuvre van Everything But The Girl en dat is na bijna 24 jaar een knappe prestatie.
Zeker wanneer je het album wat vaker hoort valt op hoe mooi de arrangementen zijn en met hoeveel gevoel Tracey Thorn zingt. En als helemaal aan het eind van het album het fraaie Karaoke begint, ben je, ondanks de moderne touch, weer even terug in de beginjaren van Everything But The Girl en weet ik direct weer, waarom ik vanaf het volgend jaar alweer veertig jaar oude Eden een zwak heb voor de muziek van Ben Watt en Tracey Thorn. Erwin Zijleman
Fuse van Everything But The Girl is verkrijgbaar via de Mania webshop: