03 april 2023

The Hold Steady - The Price Of Progress

The Hold Steady heeft de uitstekende vorm van het ijzersterke Open Door Policy weten te behouden op The Price Of Progress, waarop het zo karakteristieke geluid van de band nog verder is verrijkt
Na de eerste drie albums was ik wat uitgekeken op de muziek van de Amerikaanse band The Hold Steady, maar de afgelopen tien jaar levert de band uit New York het ene na het andere prachtalbum af. Open Door Policy was twee jaar geleden een hoogtepunt in het oeuvre van de band, maar ook op The Price Of Progress verkeert de band weer in topvorm. Ook op haar nieuwe album staat The Hold Steady weer garant voor lekker vol ingekleurde rocksongs met af en toe een punky attitude, maar de band slaat dit keer ook nieuwe wegen in en staat dankzij songwriter Craig Finn ook altijd garant voor mooie verhalen. De energie en urgentie spatten er er ook dit keer bijna veertig minuten van af en na afloop weet je dat The Hold Steady zich weer heeft verbeterd.


Toen de Amerikaanse band The Hold Steady bijna twintig jaar geleden opdook met haar debuutalbum Almost Killed Me, werd de muziek van de band uit New York vrijwel onmiddellijk vergeleken met die van Bruce Springsteen’s E-Street Band. Dat was op dat moment gewenst vergelijkingsmateriaal, want Springsteen had zijn band tijdelijk op een zijspoor gezet, waardoor The Hold Steady een gapende leegte opvulde. 

Met de vergelijking met de E-Street Band deed je het eerste album van The Hold Steady overigens wel wat te kort, want er waren veel meer invloeden te horen op het album. AllMusic.com vat het mooi samen door het album te omschrijven als “The E Street Band after they slipped into the gutter, Thin Lizzy if they got fat and American, and a hundred other bands from Southside Johnny to the early-'70s Kinks that liked to party, but did it with the occasional tear-filled eyes and desperate hearts”. 

Ook met albums als Separation Sunday uit 2005 en Boys And Girls In America uit 2006 wist The Hold Steady zich niet te ontworstelen aan de vergelijking met de E Street Band, maar op hetzelfde moment schaarde de band uit New York zich onder de interessantere rockbands van dat moment. Inmiddels zijn we een kleine twintig jaar verder en heeft The Hold Steady een flink stapeltje albums op haar naam staan. 

Het is een stapeltje waar wat mij betreft geen zwak album tussen zit en persoonlijk vind ik de albums van de band alleen maar beter worden. Ik vond het in 2021 verschenen Open Door Policy dan ook het voorlopige hoogtepunt binnen het oeuvre van The Hold Steady en dat album krijgt deze week serieuze concurrentie van The Price Of Progress, alweer het negende studioalbum van de band. 

Open Door Policy verscheen midden in de coronapandemie, waardoor de band na de release van het album niet veel meer kon doen dan direct weer de studio in duiken. The Price Of Progress verschilt dan ook niet al te veel van Open Door Policy, werd wederom geproduceerd door Josh Kaufman en laat een band in topvorm horen. 

The Hold Steady laat zich al lang niet meer volledig vergelijken met de E Street Band, maar is getransformeerd in een veelzijdige rockband met een gevarieerd en duidelijk eigen geluid. Dat eigen geluid wordt voor een belangrijk deel bepaald door de zang van Craig Finn, die zijn teksten bijna voordraagt. Het zijn ook dit keer prachtige teksten, want Craig Finn is een getalenteerd verhalenverteller. 

De bijna gesproken zang wordt gecombineerd met een behoorlijk vol en overweldigend geluid, waarvoor flink wat instrumenten uit de kast zijn getrokken, waaronder dit keer ook strijkers en blazers. Het is een geluid waarin de gitaren alle ruimte krijgen, maar ook de keyboards van de een paar jaar geleden teruggekeerde Franz Nicolay hebben aan terrein gewonnen. 

The Hold Steady stapt op The Price Of Progress met zevenmijlslaarzen door de geschiedenis van de rockmuziek, wat een veelzijdig en dynamisch album oplevert. De band heeft inmiddels een prachtig oeuvre op zijn naam staan en voegt hier weer een sterk album aan toe. Hoe ik The Price Of Progress binnen dit oeuvre ga waarderen zal de tijd moeten leren, maar het zou niet verbazen als het Open Door Policy uiteindelijk nog voorbij gaat, al is het maar omdat The Hold Steady op haar nieuwe album met succes nog wat meer invloeden en geluiden verkent. Erwin Zijleman

De muziek van The Hold Steady is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://theholdsteady.bandcamp.com/album/the-price-of-progress.


The Price Of Progress van The Hold Steady is verkrijgbaar via de Mania webshop: