De muziek van de Franse muzikante Lila Ehjä zal niet bij iedereen in de smaak vallen, want je moet er tegen kunnen. Zeker bij vluchtige beluistering is het debuutalbum van de muzikante uit Parijs wel erg kil en donker. Clivota is bovendien een album dat het meer van de sfeer moet hebben dan van de songs en als klap op de vuurpijl zingt Lila Ehjä ook nog eens behoorlijk onderkoeld. Als je toch in de stemming bent voor de donkere en kille klanken op Clivota merk je al snel dat Lila Ehjä wel degelijk wat te bieden heeft. Zeker het gitaarwerk op het album is mooi en veelzijdig, maar ook de zang en de songs gaan steeds meer tot de verbeelding spreken en passen prachtig in het seizoen.
Lila Ehjä is een muzikante uit Parijs, die deze week debuteert met het album Clivota, dat volgt op twee EP’s (Yo en Yö). Iedereen die zich op basis van het bovenstaande verheugt op zwoele Franstalige popsongs komt bedrogen uit. Lila Ehjä zingt immers niet in het Frans en heeft echt niets met zwoele popsongs.
Bij eerste beluistering van Clivota waande ik mezelf weer in de jaren 80 en in een gelegenheid waar de DJ van dienst een voorkeur had voor 80s doom muziek. De muziek van Lila Ehjä is behoorlijk donker en hier en daar zelfs aardedonker. De Franse muzikante vindt haar inspiratie in 80s postpunk en 80s doom, in de shoegaze en dreampop uit de jaren 90 en in de chillwave en darkwave van recentere datum.
De songs op Clivota bestaan in de basis uit monotone drums en bassen en wat kille en al even monotone elektronica. De dynamiek op Clivota komt van de gitaren die zijn te horen op het album. Ook het gitaarwerk van Lila Ehjä, die alle instrumenten zelf bespeelde en haar debuutalbum bovendien zelf produceerde, is behoorlijk donker van aard, maar het is wel redelijk gevarieerd gitaarwerk. De muzikante uit Parijs is niet vies van gruizig gitaarwerk en van flinke gitaarmuren, maar ze stopt haar songs ook vol met opvallende gitaarlijnen en hier en daar een riff.
Het tempo ligt de ene keer wat hoger en de volgende keer wat lager, maar aan de sfeer verandert niet zo heel veel. De songs waarin de synths een grotere rol hebben klinken wat moderner dan de songs waarin de gitaren domineren, maar op een of andere manier blijf ik beelden uit de jaren 80 op het netvlies krijgen. Ik hou stiekem wel van dit soort gruizige en licht deprimerende klanken, waardoor het debuutalbum van Lila Ehjä me eigenlijk direct aansprak.
De Française combineert de donkere klanken op het album met onderkoelde en vaak ook wat monotone zang, wat verder bijdraagt aan de donkere tinten op het album. Lila Ehjä is op zich geen geweldige zangeres, maar haar stem past wel uitstekend bij de muziek die ze maakt. In het begin klinkt de zang wel erg onderkoeld of zelfs verveeld, maar uiteindelijk was ik toch wel gecharmeerd van de zang van de muzikante uit Parijs.
Je bent bij Lila Ehjä aan het verkeerde adres voor melodieuze songs of aanstekelijke deuntjes. De negen songs op het album laten zich ook beluisteren als een lange track, waarin af en toe een andere weg wordt ingeslagen en waarin met name de gitaren zorgen voor verschillende kleuren en tinten. Clivota moet het dan ook niet hebben van de hele sterke individuele songs, maar ontleent de meeste kracht aan de bijzondere sfeer die het album oproept en weet vast te houden.
Bij het maken van mijn selectie voor een week krenten uit de pop is Clivota van Lila Ehjä met afstand het album dat het vaakst is afgevallen, maar op een of andere manier kwam ik steeds weer bij het album terug en vond ik het steeds beter worden. Het album wordt nog beter als je wat meer inzoomt op de verschillende onderdelen van de muziek van Lila Ehjä.
De muzikante uit Parijs presenteert zich op haar bandcamp pagina als een ‘one-girl-band’ en ze levert in haar uppie een uitstekende prestatie. Op diezelfde bandcamp pagina omschrijft ze Clivota als ‘cold music for hot people’, wat een extra reden is om de kille klanken op het album nogmaals te ondergaan, met steeds meer plezier overigens. Erwin Zijleman
De muziek van Lila Ehjä is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Franse muzikante: https://lilaehja.bandcamp.com/album/clivota.