Prince - LOtUSFLOW3r / MPLSoUND / Elixer
Natuurlijk maakte Prince zijn beste platen in de jaren 80, maar het is nog altijd veel te vroeg om de kleine man uit Minneapolis met pensioen te sturen. Zijn concerten zijn nog altijd bijzonder opwindend en ook op de platen die Prince de afgelopen jaren heeft uitgebracht was in kwalitatief opzicht heel weinig aan te merken. The Rainbow Children en Musicology moeten zelfs worden gerekend tot zijn beste platen sinds de hoogtijdagen van 1999, Purple Rain, Around The World In A Day, Parade en Sign ‘O’ The Times. Onlangs verscheen weer een nieuwe Prince plaat, of beter gezegd drie nieuwe Prince platen: LOtUSFLOW3r, MPLSoUND en Elixer. Drie platen die zijn gebundeld in een sympathiek geprijsd pakket, dat Prince voor de afwisseling maar weer eens in eigen beheer heeft uitgebracht. Van de drie platen is Elixer eigenlijk geen echte Prince plaat. Elixer is immers het debuut van Bria Valente; een zangeres die zich met dit debuut mag scharen onder de vele protegés die Prince de afgelopen decennia heeft versleten. Protegés waarvan eigenlijk alleen Jill Jones echt indruk wist te maken en dat blijft voorlopig nog even zo. Het debuut van Bria Valente is een aardige plaat met zwoele R&B die af en toe de kant van de muziek van Sade op gaat. Het klinkt allemaal best lekker, maar opzienbarend is het geen moment. LOtUSFLOW3r en MPLSoUND zijn gelukkig een stuk beter. Het zijn platen waarop Prince ons trakteert op een dampende portie psychedelische funk. Muziek waarin hij zich gelukkig ook weer eens nadrukkelijk manifesteert als gitarist. Met name LOtUSFLOW3r staat vol met spetterend gitaarwerk en geestverruimende psychedelica, die hier en daar doet denken aan het beste van Jimi Hendrix, terwijl MPLSoUND wat meer in het teken staat van funk en soul en dichter ligt bij de memorabele platen die Prince gedurende de jaren 80 uitbracht. LOtUSFLOW3r en MPLSoUND kunnen zich uiteindelijk natuurlijk niet meten met deze memorabele platen, maar dat is ook bijna onmogelijk. Het zijn echter wel platen waarop heel veel te genieten valt. Platen waar de vonken van af spatten, waarop briljante muziek wordt gemaakt en waarop zeker een aantal songs staan die de potentie hebben om uit te groeien tot Prince klassiekers. Hoewel met name MPLSoUND teruggrijpt op zijn werk uit de jaren 80, klinkt het door de invloeden uit de jazz en de Braziliaanse muziek toch weer net iets anders dan we van Prince gewend zijn. En zo zit je bij beluistering van LOtUSFLOW3r en MPLSoUND toch weer op het puntje van je stoel, om uiteindelijk te concluderen dat Prince inmiddels misschien al een aantal decennia mee gaat, maar nog altijd weinig van zijn muzikale genialiteit heeft verloren. Erwin Zijleman 
Natuurlijk maakte Prince zijn beste platen in de jaren 80, maar het is nog altijd veel te vroeg om de kleine man uit Minneapolis met pensioen te sturen. Zijn concerten zijn nog altijd bijzonder opwindend en ook op de platen die Prince de afgelopen jaren heeft uitgebracht was in kwalitatief opzicht heel weinig aan te merken. The Rainbow Children en Musicology moeten zelfs worden gerekend tot zijn beste platen sinds de hoogtijdagen van 1999, Purple Rain, Around The World In A Day, Parade en Sign ‘O’ The Times. Onlangs verscheen weer een nieuwe Prince plaat, of beter gezegd drie nieuwe Prince platen: LOtUSFLOW3r, MPLSoUND en Elixer. Drie platen die zijn gebundeld in een sympathiek geprijsd pakket, dat Prince voor de afwisseling maar weer eens in eigen beheer heeft uitgebracht. Van de drie platen is Elixer eigenlijk geen echte Prince plaat. Elixer is immers het debuut van Bria Valente; een zangeres die zich met dit debuut mag scharen onder de vele protegés die Prince de afgelopen decennia heeft versleten. Protegés waarvan eigenlijk alleen Jill Jones echt indruk wist te maken en dat blijft voorlopig nog even zo. Het debuut van Bria Valente is een aardige plaat met zwoele R&B die af en toe de kant van de muziek van Sade op gaat. Het klinkt allemaal best lekker, maar opzienbarend is het geen moment. LOtUSFLOW3r en MPLSoUND zijn gelukkig een stuk beter. Het zijn platen waarop Prince ons trakteert op een dampende portie psychedelische funk. Muziek waarin hij zich gelukkig ook weer eens nadrukkelijk manifesteert als gitarist. Met name LOtUSFLOW3r staat vol met spetterend gitaarwerk en geestverruimende psychedelica, die hier en daar doet denken aan het beste van Jimi Hendrix, terwijl MPLSoUND wat meer in het teken staat van funk en soul en dichter ligt bij de memorabele platen die Prince gedurende de jaren 80 uitbracht. LOtUSFLOW3r en MPLSoUND kunnen zich uiteindelijk natuurlijk niet meten met deze memorabele platen, maar dat is ook bijna onmogelijk. Het zijn echter wel platen waarop heel veel te genieten valt. Platen waar de vonken van af spatten, waarop briljante muziek wordt gemaakt en waarop zeker een aantal songs staan die de potentie hebben om uit te groeien tot Prince klassiekers. Hoewel met name MPLSoUND teruggrijpt op zijn werk uit de jaren 80, klinkt het door de invloeden uit de jazz en de Braziliaanse muziek toch weer net iets anders dan we van Prince gewend zijn. En zo zit je bij beluistering van LOtUSFLOW3r en MPLSoUND toch weer op het puntje van je stoel, om uiteindelijk te concluderen dat Prince inmiddels misschien al een aantal decennia mee gaat, maar nog altijd weinig van zijn muzikale genialiteit heeft verloren. Erwin Zijleman 