Afgelopen nacht overleed Michael Jackson. De voormalige King of Pop stond aan de vooravond van een zorgvuldig geregisseerde comeback, welke de afgelopen maanden buitengewoon cynisch werd ontvangen door de muziekpers. Op zich niet verwonderlijk, want de afgelopen twee decennia maakte Michael Jackson nauwelijks muziek meer die er ook maar enigszins toe deed. Diezelfde pers schilderde Jackson de afgelopen 20 jaar vooral af als een al dan niet gevaarlijke gek en ook dit was niet geheel zonder aanleiding. Over de doden echter niets dan goed en daarom wordt Michael Jackson vandaag uitsluitend de hemel in geprezen. Wanneer wordt gekeken naar zijn bijdrage aan de popmuziek is dat ook niet meer dan terecht. Michael Jackson maakte als kind al furore met The Jackson 5, maar schreef muziekgeschiedenis met de drie soloplaten die hij tussen 1979 en 1987 maakte. Off The Wall (1979), Thriller (1982) en Bad (1987) staan niet alleen in de boeken als platen die in ongekende aantallen over de toonbank gingen, maar het zijn bovendien onbetwiste klassiekers die de popmuziek voorgoed veranderd hebben. Op zijn drie meest succesvolle platen werkte Jackson nauw samen met producer Quincy Jones. Het zijn platen die zowel in productioneel, muzikaal als compositorisch opzicht van een niveau zijn dat maar heel zelden is en zal worden gehaald. En hoewel de platen inmiddels 20-30 jaar oud zijn, klinken ze nog altijd opvallend fris en doen slechts enkele van de mierzoete ballads twijfelend fronzen. Wat deze platen echter volstrekt uniek maakt is het feit dat ze zowel een brug slaan tussen zwarte en witte popmuziek als tussen traditionele zwarte muziek (soul, funk) en moderne zwarte popmuziek (hiphop, rap, r&b). Michael Jackson overstijgt op deze platen als een van de eerste muzikanten meerdere genres en doet dit op verbluffend knappe wijze. Ter ere van de serie concerten in de O2 Arena in Londen lag de verzamelaar The Collection al klaar op de planken. The Collection is een sympathiek geprijsd doosje met de vijf soloplaten die Michael Jackson tussen 1979 en 2001 maakte. Naast de onbetwiste klassiekers Off The Wall, Thriller en Bad, krijg je het uit 1991 stammende en zeker niet onaardige Dangerous (met prima tracks als In The Closet, Black Or White, Remember The Time en Why You Wanna Trip On Me) en het geflopte en wat mij betreft ook weinig aansprekende Invincible uit 2001. De laatste schijf zal het doosje waarschijnlijk niet vaak verlaten, maar de vier andere cd’s in deze box staan vol met popmuziek van een ongekend hoog niveau. Songs die je in de meeste gevallen mee zult kunnen zingen en de tand des tijd verrassend goed hebben doorstaan. Michael Jackson is dood, maar zijn muziek zal voor eeuwig voortleven. Off The Wall, Thriller en Bad moet iedere muziekliefhebber dan ook gewoon in de kast hebben staan. Erwin Zijleman