Regina Spektor - Far
Regina Spektor behoorde een aantal jaren tot de culthelden van de New Yorkse anti-folk scene, maar wist met het in 2006 verschenen Begin To Hope de sprong naar een groter publiek te maken. Op Begin To Hope combineerde de van oorsprong Russische, maar al jaren vanuit The Big Apple opererende muzikante op knappe wijze invloeden uit de anti-folk met invloeden uit de klassieke jaren 70 singer-songwriter muziek van grootheden als Carole King en Laura Nyro. Door het succes van Begin To Hope hebben we veel te lang op nieuw werk van Regina Spektor moeten wachten, maar nu ligt dan eindelijk haar nieuwe plaat in de winkel. Op Far trekt Regina Spektor de lijn van Begin To Hope door, maar klinkt ze toch anders dan we van haar gewend zijn. Voor Far riep Regina Spektor de hulp in van maar liefst vier topproducers. Jeff Lynne (ELO, The Traveling Wilburys), Mike Elizondo (Fiona Apple, Maroon 5), David Kahne (Paul McCartney, The Strokes en de man achter de knoppen op Begin To Hope) en Garret “Jacknife” Lee (R.E.M., U2) drukken allemaal op hun eigen manier een stempel op de muziek van Regina Spektor, maar gelukkig blijft ze ondanks de bijdragen van deze muzikale zwaargewichten gewoon zichzelf. Ook op Far maakt Regina Spektor indruk met mooie en avontuurlijke popliedjes. Popliedjes waarin de piano en de aantrekkelijke stem van Regina Spektor nog altijd centraal staan, al zijn inmiddels de nodige tierelantijntjes aan haar bijzondere geluid toegevoegd. Far is met afstand de meest geproduceerde plaat van Regina Spektor tot dusver, maar het is gelukkig een productie die de eigenzinnige en avontuurlijke kant van Regina Spektor alle ruimte geeft. Door haar fraaie stemgeluid en vaak wat donkere pianospel is Regina Spektor op Far nog wat meer opgeschoven in de richting van de muziek van Fiona Apple, al is de muziek van Spektor wel wat minder zwaar op de hand en wat gevarieerder dan die van de helaas weinig productieve Apple. Waar Regina Spektor met Begin To Hope voorzichtig probeerde om haar anti-folk bestaan te verruilen voor een plekje onder de grote vrouwelijke singer-songwriters, schaart ze zich met Far onverbiddelijk tussen de smaakmakers in het genre. Far is een uitstekende plaat van een vrouw die inmiddels al een aantal jaren weet te verbazen, maar zich ook maar blijft verbeteren. Erwin Zijleman
Regina Spektor behoorde een aantal jaren tot de culthelden van de New Yorkse anti-folk scene, maar wist met het in 2006 verschenen Begin To Hope de sprong naar een groter publiek te maken. Op Begin To Hope combineerde de van oorsprong Russische, maar al jaren vanuit The Big Apple opererende muzikante op knappe wijze invloeden uit de anti-folk met invloeden uit de klassieke jaren 70 singer-songwriter muziek van grootheden als Carole King en Laura Nyro. Door het succes van Begin To Hope hebben we veel te lang op nieuw werk van Regina Spektor moeten wachten, maar nu ligt dan eindelijk haar nieuwe plaat in de winkel. Op Far trekt Regina Spektor de lijn van Begin To Hope door, maar klinkt ze toch anders dan we van haar gewend zijn. Voor Far riep Regina Spektor de hulp in van maar liefst vier topproducers. Jeff Lynne (ELO, The Traveling Wilburys), Mike Elizondo (Fiona Apple, Maroon 5), David Kahne (Paul McCartney, The Strokes en de man achter de knoppen op Begin To Hope) en Garret “Jacknife” Lee (R.E.M., U2) drukken allemaal op hun eigen manier een stempel op de muziek van Regina Spektor, maar gelukkig blijft ze ondanks de bijdragen van deze muzikale zwaargewichten gewoon zichzelf. Ook op Far maakt Regina Spektor indruk met mooie en avontuurlijke popliedjes. Popliedjes waarin de piano en de aantrekkelijke stem van Regina Spektor nog altijd centraal staan, al zijn inmiddels de nodige tierelantijntjes aan haar bijzondere geluid toegevoegd. Far is met afstand de meest geproduceerde plaat van Regina Spektor tot dusver, maar het is gelukkig een productie die de eigenzinnige en avontuurlijke kant van Regina Spektor alle ruimte geeft. Door haar fraaie stemgeluid en vaak wat donkere pianospel is Regina Spektor op Far nog wat meer opgeschoven in de richting van de muziek van Fiona Apple, al is de muziek van Spektor wel wat minder zwaar op de hand en wat gevarieerder dan die van de helaas weinig productieve Apple. Waar Regina Spektor met Begin To Hope voorzichtig probeerde om haar anti-folk bestaan te verruilen voor een plekje onder de grote vrouwelijke singer-songwriters, schaart ze zich met Far onverbiddelijk tussen de smaakmakers in het genre. Far is een uitstekende plaat van een vrouw die inmiddels al een aantal jaren weet te verbazen, maar zich ook maar blijft verbeteren. Erwin Zijleman