Portugal. The Man - The Satanic Satanist
Portugal. The Man, een oorspronkelijk uit Alaska afkomstige, maar inmiddels vanuit het hippere Portland opererende band, leverde de afgelopen drie jaar drie platen af. Platen waarvan met name het vorig jaar verschenen Censored Colors in kleine kring de nodige indruk wist te maken. Op Censored Colors strooide Portugal. The Man driftig met eigenwijze popliedjes vol invloeden uit de folk en de psychedelica. Popliedjes die naar veel meer smaakten. Inmiddels zijn we al weer een jaar verder en is er meer beschikbaar. Met haar vierde plaat, The Satanic Satanist, lijkt Portugal. The Man een flinke sprong voorwaarts te maken. Op haar nieuwe plaat heeft de band gekozen voor een wat afwisselender geluid, waarin een belangrijkere plaats is ingeruimd voor elektronica en invloeden uit de rock en komt het bovendien op de proppen met net wat toegankelijkere popliedjes. Dit laatste overigens zonder dat dit ten koste is gegaan van de eigenzinnigheid die de vorige platen van de band zo leuk en interessant maakten. Ook op The Satanic Satanist maakt Portugal. The Man muziek die zich niet makkelijk laat classificeren en zich evenmin laat vergelijken met de muziek van andere bands, maar wat klinkt het allemaal lekker. Psychedelica speelt nog altijd een belangrijke rol in de muziek van Portugal. The Man en ook The Satanic Satanist roept daarom associaties op met bloemen in het haar en geprojecteerde vloeistofdia’s, maar waar de band zich op haar vorige platen nog wel eens verloor in muziek zonder kop op staart, zijn de songs van de band dit keer uiterst doeltreffend geconstrueerd. The Satanic Satanist blijkt al snel een betoverend mooie en verrassend veelzijdige plaat. Portugal. The Man beheerst op haar nieuwe plaat alle facetten van de indierock en overtreft zichzelf keer op keer in songs die imponeren door het brede palet aan stijlen, de afwisselende instrumentatie, de eigenzinnige zanglijnen en de fraaie productie. The Satanic Satanist is een plaat die je vele malen moet horen voor je hem op de juiste waarde kunt schatten, maar wanneer dit eenmaal gebeurd is kun je haast niet anders dan concluderen dat Portugal. The Man één van de leukere platen van de laatste tijd heeft gemaakt. Erwin Zijleman
Portugal. The Man, een oorspronkelijk uit Alaska afkomstige, maar inmiddels vanuit het hippere Portland opererende band, leverde de afgelopen drie jaar drie platen af. Platen waarvan met name het vorig jaar verschenen Censored Colors in kleine kring de nodige indruk wist te maken. Op Censored Colors strooide Portugal. The Man driftig met eigenwijze popliedjes vol invloeden uit de folk en de psychedelica. Popliedjes die naar veel meer smaakten. Inmiddels zijn we al weer een jaar verder en is er meer beschikbaar. Met haar vierde plaat, The Satanic Satanist, lijkt Portugal. The Man een flinke sprong voorwaarts te maken. Op haar nieuwe plaat heeft de band gekozen voor een wat afwisselender geluid, waarin een belangrijkere plaats is ingeruimd voor elektronica en invloeden uit de rock en komt het bovendien op de proppen met net wat toegankelijkere popliedjes. Dit laatste overigens zonder dat dit ten koste is gegaan van de eigenzinnigheid die de vorige platen van de band zo leuk en interessant maakten. Ook op The Satanic Satanist maakt Portugal. The Man muziek die zich niet makkelijk laat classificeren en zich evenmin laat vergelijken met de muziek van andere bands, maar wat klinkt het allemaal lekker. Psychedelica speelt nog altijd een belangrijke rol in de muziek van Portugal. The Man en ook The Satanic Satanist roept daarom associaties op met bloemen in het haar en geprojecteerde vloeistofdia’s, maar waar de band zich op haar vorige platen nog wel eens verloor in muziek zonder kop op staart, zijn de songs van de band dit keer uiterst doeltreffend geconstrueerd. The Satanic Satanist blijkt al snel een betoverend mooie en verrassend veelzijdige plaat. Portugal. The Man beheerst op haar nieuwe plaat alle facetten van de indierock en overtreft zichzelf keer op keer in songs die imponeren door het brede palet aan stijlen, de afwisselende instrumentatie, de eigenzinnige zanglijnen en de fraaie productie. The Satanic Satanist is een plaat die je vele malen moet horen voor je hem op de juiste waarde kunt schatten, maar wanneer dit eenmaal gebeurd is kun je haast niet anders dan concluderen dat Portugal. The Man één van de leukere platen van de laatste tijd heeft gemaakt. Erwin Zijleman