Ana Moura - Leva-Me Aos Fados
Portugese fadomuziek valt voor mij in dezelfde categorie als patat met mayonaise. Zo op zijn tijd is er bijna niets lekkerder, maar als ik het iedere dag tot me zou moeten nemen, zou de lol er heel snel af zijn. Naar Portugese fadomuziek luister ik dan ook zeer gedoseerd, wat er in de praktijk op neer komt dat ik luister naar de platen van een beperkt aantal favoriete fadozangeressen. Ana Moura behoort inmiddels al een aantal jaren tot deze categorie en heeft een aantal platen op haar naam staan die me zeer dierbaar zijn. Moura is nog een twintiger, maar in tegenstelling tot de meeste van haar leeftijdgenoten (denk aan zangeressen als Mariza en Misia) maakt de Portugese traditioneel aandoende fadomuziek die weinig op heeft met vernieuwing. Dat heeft inmiddels drie geweldige platen opgeleverd en ook het deze week verschenen Leva-Me Aos Fados is weer van een bijzonder hoog niveau. De kracht van de muziek van Ana Moura zit hem in de eenvoud. Ana Moura maakt fadomuziek zoals deze al vele decennia wordt gemaakt in Portugese nachtclubs. Waar veel van haar leeftijdgenoten flirten met elektronica of strijkers, beperkt Ana Moura zich wat de instrumentatie betreft tot een akoestisch snarentrio. De gelouterde muzikanten die Ana Moura op Leva-Me Aos Fados bijstaan, kennen de wetten van de fado en bieden niet meer dan een sobere en melancholieke basis waarop Ana Moura kan schitteren. En dat doet ze op indrukkende wijze! Net als op haar vorige platen verplettert Ana Moura de nietsvermoedende luisteraar met haar krachtige en emotievolle vocalen. Leva-Me Aos Fados staat net als de vorige platen van de Portugese vol met traditioneel aandoende fado songs, die het niet moeten hebben van opsmuk, maar des te meer van eenvoud en puurheid. Moura vertolkt haar authentiek klinkende fadomuziek nog altijd met hart en ziel en weet de luisteraar moeiteloos te ontroeren met haar zwaar melancholieke songs. Leva-Me Aos Fados voegt in artistiek opzicht misschien niet zo heel veel toe aan de vorige platen van Ana Moura, maar omdat ze nog intenser en doorleefder is gaan zingen, is ook Leva-Me Aos Fados weer een aanrader van jewelste. Leva-Me Aos Fados is een prachtige plaat die in staat moet worden geacht om je diep in je hart te raken. Ana Moura maakt muziek van een niveau dat de vergelijking met een zak patat absoluut onwaardig is. Die ongelukkige vergelijking trek ik hierbij dan ook onmiddellijk in; een zak patat is lekker, maar Leva-Me Aos Fados is een ambachtelijk en culinair hoogstandje. Erwin Zijleman
Portugese fadomuziek valt voor mij in dezelfde categorie als patat met mayonaise. Zo op zijn tijd is er bijna niets lekkerder, maar als ik het iedere dag tot me zou moeten nemen, zou de lol er heel snel af zijn. Naar Portugese fadomuziek luister ik dan ook zeer gedoseerd, wat er in de praktijk op neer komt dat ik luister naar de platen van een beperkt aantal favoriete fadozangeressen. Ana Moura behoort inmiddels al een aantal jaren tot deze categorie en heeft een aantal platen op haar naam staan die me zeer dierbaar zijn. Moura is nog een twintiger, maar in tegenstelling tot de meeste van haar leeftijdgenoten (denk aan zangeressen als Mariza en Misia) maakt de Portugese traditioneel aandoende fadomuziek die weinig op heeft met vernieuwing. Dat heeft inmiddels drie geweldige platen opgeleverd en ook het deze week verschenen Leva-Me Aos Fados is weer van een bijzonder hoog niveau. De kracht van de muziek van Ana Moura zit hem in de eenvoud. Ana Moura maakt fadomuziek zoals deze al vele decennia wordt gemaakt in Portugese nachtclubs. Waar veel van haar leeftijdgenoten flirten met elektronica of strijkers, beperkt Ana Moura zich wat de instrumentatie betreft tot een akoestisch snarentrio. De gelouterde muzikanten die Ana Moura op Leva-Me Aos Fados bijstaan, kennen de wetten van de fado en bieden niet meer dan een sobere en melancholieke basis waarop Ana Moura kan schitteren. En dat doet ze op indrukkende wijze! Net als op haar vorige platen verplettert Ana Moura de nietsvermoedende luisteraar met haar krachtige en emotievolle vocalen. Leva-Me Aos Fados staat net als de vorige platen van de Portugese vol met traditioneel aandoende fado songs, die het niet moeten hebben van opsmuk, maar des te meer van eenvoud en puurheid. Moura vertolkt haar authentiek klinkende fadomuziek nog altijd met hart en ziel en weet de luisteraar moeiteloos te ontroeren met haar zwaar melancholieke songs. Leva-Me Aos Fados voegt in artistiek opzicht misschien niet zo heel veel toe aan de vorige platen van Ana Moura, maar omdat ze nog intenser en doorleefder is gaan zingen, is ook Leva-Me Aos Fados weer een aanrader van jewelste. Leva-Me Aos Fados is een prachtige plaat die in staat moet worden geacht om je diep in je hart te raken. Ana Moura maakt muziek van een niveau dat de vergelijking met een zak patat absoluut onwaardig is. Die ongelukkige vergelijking trek ik hierbij dan ook onmiddellijk in; een zak patat is lekker, maar Leva-Me Aos Fados is een ambachtelijk en culinair hoogstandje. Erwin Zijleman