Musée Mécanique - Hold This Ghost
Als je binnenkort toevallig in San Francisco bent, moet je zeker eens binnen lopen bij het Musée Mécanique in het populaire Fisherman’s Wharf. In The Mechanical Museum Of San Francisco vind je een enorme verzameling mechanische muziekinstrumenten en arcadespellen, die na het inwerpen van muntjes goed zijn voor uren luisterplezier en spelplezier. Als je binnenkort niet in San Francisco bent, is Hold This Ghost, het debuut van de vanuit Portland, Oregon, opererende band Musée Mécanique misschien een aardig alternatief. Musée Mécanique maakt op haar vorig jaar al verschenen debuut sobere en intieme folkmuziek, maar trekt hierbij op bijzonder subtiele wijze kasten vol instrumenten open. Het zijn niet de instrumenten die je in het museum in San Francisco zult aantreffen, al is de keuze voor instrumenten als het glockenspiel en de zingende zaag zeker niet alledaags. Het gebruik van zeer uiteenlopende en bovendien in dit genre niet erg gebruikelijke instrumenten (waarbij vooral het gebruik van keyboards opvalt), geeft de muziek van Musée Mécanique een geheel eigen geluid. In haar meest ingetogen momenten heeft de muziek van Musée Mécanique wel wat van die van Nick Drake, maar dan wel Nick Drake die in het hiernamaals wordt bijgestaan door een band die sprookjesachtige muziek maakt. De sprookjesachtige muziek van Musée Mécanique is gelukkig subtiel; je waant je niet direct in de Efteling. De sobere folksongs van de band worden steeds voorzichtig ingekleurd en dit blijkt keer op keer uitermate doeltreffend, wat nog eens wordt versterkt door de hoge mate van variatie die de band aanbrengt en de fraaie productie van de huisproducer van Portland, Tucker Martine. Hold This Ghost doet hier en daar wat psychedelisch aan en laat zich niet zo heel makkelijk vergelijken met de muziek van anderen. Als ik dat toch probeer komen de namen van Elliott Smith en Sufjan Stevens het vaakst opzetten, al is ook de vergelijking met de muziek van de psych-folkies van Espers niet onzinnig. Het levert een plaat op die je met name gedurende de eerste luisterbeurten flink zal verrassen. Wanneer deze verrassing wat is weggeëbd, blijft een serie wonderschone folksongs over. Hold This Ghost van Musée Mécanique werd vorig jaar helaas over het hoofd gezien, maar deze prachtplaat moet in 2010 absoluut in de herkansing. Erwin Zijleman
Als je binnenkort toevallig in San Francisco bent, moet je zeker eens binnen lopen bij het Musée Mécanique in het populaire Fisherman’s Wharf. In The Mechanical Museum Of San Francisco vind je een enorme verzameling mechanische muziekinstrumenten en arcadespellen, die na het inwerpen van muntjes goed zijn voor uren luisterplezier en spelplezier. Als je binnenkort niet in San Francisco bent, is Hold This Ghost, het debuut van de vanuit Portland, Oregon, opererende band Musée Mécanique misschien een aardig alternatief. Musée Mécanique maakt op haar vorig jaar al verschenen debuut sobere en intieme folkmuziek, maar trekt hierbij op bijzonder subtiele wijze kasten vol instrumenten open. Het zijn niet de instrumenten die je in het museum in San Francisco zult aantreffen, al is de keuze voor instrumenten als het glockenspiel en de zingende zaag zeker niet alledaags. Het gebruik van zeer uiteenlopende en bovendien in dit genre niet erg gebruikelijke instrumenten (waarbij vooral het gebruik van keyboards opvalt), geeft de muziek van Musée Mécanique een geheel eigen geluid. In haar meest ingetogen momenten heeft de muziek van Musée Mécanique wel wat van die van Nick Drake, maar dan wel Nick Drake die in het hiernamaals wordt bijgestaan door een band die sprookjesachtige muziek maakt. De sprookjesachtige muziek van Musée Mécanique is gelukkig subtiel; je waant je niet direct in de Efteling. De sobere folksongs van de band worden steeds voorzichtig ingekleurd en dit blijkt keer op keer uitermate doeltreffend, wat nog eens wordt versterkt door de hoge mate van variatie die de band aanbrengt en de fraaie productie van de huisproducer van Portland, Tucker Martine. Hold This Ghost doet hier en daar wat psychedelisch aan en laat zich niet zo heel makkelijk vergelijken met de muziek van anderen. Als ik dat toch probeer komen de namen van Elliott Smith en Sufjan Stevens het vaakst opzetten, al is ook de vergelijking met de muziek van de psych-folkies van Espers niet onzinnig. Het levert een plaat op die je met name gedurende de eerste luisterbeurten flink zal verrassen. Wanneer deze verrassing wat is weggeëbd, blijft een serie wonderschone folksongs over. Hold This Ghost van Musée Mécanique werd vorig jaar helaas over het hoofd gezien, maar deze prachtplaat moet in 2010 absoluut in de herkansing. Erwin Zijleman