De Amerikaanse muzikant John Hiatt maakt inmiddels al bijna 40 jaar platen, maar steekt nog altijd in een uitstekende vorm. Hiatt kende een creatieve piek aan het eind van de jaren 80 met bijzonder succesvolle platen als Bring The Family (1987) en Slow Turning (1988), waarvan de eerste hem een wereldhit opleverde met Have A Little Faith In Me. In de jaren 90 zakte het wat in, maar de millenniumwissel gaf John Hiatt nieuwe energie. Sindsdien heeft de oorspronkelijk uit Indianapolis, Indiana, afkomstige muzikant een imposante stapel platen gemaakt. Crossing Muddy Waters (2000), The Tiki Bar Is Open (2001), Master of Disaster (2005), Same Old Man (2008), The Open Road (2010) en Dirty Jeans And Mudslide Hymns (2011) waren eigenlijk allemaal erg goed. Wat voor het bovenstaande rijtje platen geldt, geldt ook weer voor het deze week verschenen Mystic Pinball. Mystic Pinball is volgens mij dan echt de twintigste studioplaat van John Hiatt (iets wat ik vorig jaar ten onrechte ook al beweerde) en het is in alle opzichten een typische John Hiatt plaat. Dat betekent dat John Hiatt ook op zijn nieuwe plaat weer Amerikaanse rootsmuziek in de breedste zin van het woord maakt, maar het betekent ook dat Mystic Pinball weer net wat anders klinkt dan zijn voorgangers. Mystic Pinball is net als voorganger Dirty Jeans And Mudslide Hymns geproduceerd door rockproducer Kevin Shirley (Aerosmith, Led Zeppelin), maar deze tapt dit keer uit een ander vaatje. Waar John Hiatt op Dirty Jeans And Mudslide Hymns koos voor een vol en gestileerd geluid, is Mystic Pinball juist weer een hele ontspannen plaat waarop bijna achteloos, maar o zo gedreven muziek wordt gemaakt. Blues en rock staan dit keer centraal, maar uitstapjes richting country en folk en zelfs soul en funk worden niet geschuwd. Mystic Pinball is voor de afwisseling weer eens een lekkere stevige John Hiatt plaat, maar iedereen die het werk van de Amerikaan kent, weet dat Hiatt altijd gas terug neemt om een direct memorabele ballad uit de hoge hoed te toveren. Mystic Pinball vormt hierop gelukkig geen uitzondering. John Hiatt is dit jaar 60 geworden, maar speelt op zijn nieuwe plaat als een jonge god. Bijgestaan door de gelouterde muzikanten uit zijn band is Mystic Pinball vooral een muzikaal feestje waar het spelplezier van af druipt, maar ondertussen zit het allemaal razendknap in elkaar en schrijft John Hiatt uitsluitend songs van een niveau dat alleen de grote singer-songwriters uit het vak gegeven is. Ik heb me de afgelopen jaren al meerdere keren verbaasd over de imposante serie platen die John Hiatt sinds 2000 heeft gemaakt, maar met Mystic Pinball is deze serie alleen maar indrukwekkender geworden. John Hiatt blijft een bescheiden muzikant, maar hij behoort echt tot de allergrootsten uit het genre. Erwin Zijleman
