Chelsea Wolfe - Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs

De uit Los Angeles afkomstige Chelsea Wolfe maakt inmiddels een aantal jaren platen, waarvan met name het vorig jaar verschenen Apokalypsis de nodige aandacht wist te trekken. Ik vond en vind Apokalypsis een hele intrigerende en bij vlagen bijzonder mooie plaat, maar het is ook een plaat waar ik een beetje bang van wordt of die me op zijn minst een wat unheimisch gevoel geeft. Bovendien is het met enige regelmaat net wat teveel van alles en more is less. Nauwelijks een jaar na Apokalypsis komt Chelsea Wolfe op de proppen met een nieuwe plaat: Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs. Het is een vlag die de lading uitstekend dekt, want op de nieuwe plaat van Chelsea Wolfe horen we inderdaad alleen maar akoestische songs. Ondanks het feit dat de instrumentatie dit keer uiterst sober is, is ook Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs een plaat met een wat onheilspellende sfeer. Dat ligt deels aan de donkere strijkers, maar ook de zang van de Amerikaanse draagt weer flink bij aan het wat donkere gevoel dat Chelsea Wolfe met haar nieuwe plaat oproept. Dat betekent natuurlijk niet dat Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs geen mooie plaat is. Integendeel zelfs. Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs is een bijzonder mooie plaat die het talent van Chelsea Wolfe nog eens dik onderstreept. Less is more. De beklemmende songs op de plaat beschikken allemaal over het vermogen om onder de huid te kruipen en doen dit ook zeer nadrukkelijk. Op haar nieuwe plaat komt Chelsea Wolfe wat minder in de buurt van Portishead en Zola Jesus, maar kruipt ze in de richting van het intiemere werk van Soap & Skin en vooral PJ Harvey in haar soberste dagen. Het resultaat is bij eerste beluistering fraai, maar Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs wordt vervolgens alleen maar indrukwekkender en mooier. Chelsea Wolfe moest het op haar vorige plaat nog wel eens hebben van het grote gebaar, maar kiest nu voor de pure eenvoud. Het geeft Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs een enorme dosis dynamiek en zeggingskracht. De instrumentatie op de plaat is zoals gezegd sober, maar ook keer op keer verrassend en van een enorme schoonheid. De vocalen van Chelsea Wolfe sluiten hier goed op aan. Vergeleken met haar vorige plaat is de Amerikaanse veel beter gaan zingen, waardoor de impact van haar muziek alleen maar is gegroeid. Het siert Chelsea Wolfe dat ze na het uitstekend ontvangen Apokalypsis op de proppen durft te komen met een plaat als Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs, maar uiteindelijk weet ze deze plaat zelfs te overtreffen. Met Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs heeft Chelsea Wolf een unieke plaat voor de herfst en winter gemaakt en is ze ook nog eens volledig zichzelf gebleven. Het verdient niets dan lof. Erwin Zijleman