Mattanja Joy Bradley - Wake Me Up

Ik ben gek op singer-songwriters, maar word gek van talentenjachten. De eerste zoektocht van 3FM naar de beste singer-songwriter van Nederland is me dan ook volledig ontgaan, terwijl ik van de tweede zoektocht alleen het liedje van Maaike Ouboter ken, maar daar valt ook nauwelijks aan te ontsnappen op het moment (en terecht). Mattanja Joy Bradley bereikte vorig jaar de finale van het programma van Giel Beelen, maar moest het uiteindelijk afleggen tegen Douwe Bob. Haar wraak is zoet, want met Wake Me Up heeft de Nederlandse zangeres met de weinig Nederlandse naam een plaat gemaakt die het debuut van Douwe Bob het nakijken geeft. En hoe. Wake Me Up is een bijzonder fraai visitekaartje van een zangeres die vrijwel alles aan lijkt te kunnen. Wake Me Up opent met een mix van pop, rock en blues, maar in de derde track steekt Mattanja Joy Bradley opeens Amy Winehouse naar de kroon in een track die zomaar één van de hoogtepunten op Back To Black had kunnen zijn. Het geeft het verhaal dat Mattanja Joy Bradley zich ooit op het Caribische eiland St. Lucia het voorprogramma van de daar gestrande Amy Winehouse in wist te praten alleen maar extra glans. Vrouwelijke singer-songwriters hebben vaak een voorkeur voor kleine en lieve liedjes, maar hiervoor ben je bij Mattanja Joy Bradley aan het verkeerde adres. De Nederlandse zangeres heeft een behoorlijk rauwe strot, een flink bereik en heel veel volume en is niet bang om deze wapens in te zetten. Ook de songs van de Nederlandse zangeres hebben weinig last van bescheidenheid. Wake Me Up staat vol met hitgevoelige en groots klinkende popliedjes die vol zitten met invloeden uit de rock, pop, blues, soul en funk. Het niveau van de songs is opvallend hoog en ook het geluid op de plaat is veel beter dan dat op de platen van de meeste van haar soortgenoten. Het maakt van Wake Me Up een vrijwel onweerstaanbare plaat met alleen maar hits. Dat levert vaak eendagsvliegen en eenhapscrackers op, maar Mattanja Joy Bradley is niet alleen een blijvertje, maar maakt ook muziek die niet snel verveelt en daarom wel eens lang mee zou kunnen gaan. Ik heb persoonlijk een duidelijke voorkeur voor de up-tempo songs op de plaat, maar ook in de ballads laat Mattanja Joy Bradley horen dat ze zowel in vocaal als artistiek opzicht een stuk interessanter is dan de meeste van haar concurrenten, nationaal en internationaal. Als er al iets aan te merken valt op Wake Me Up is het waarschijnlijk het feit dat de plaat wel erg veel kanten op schiet, maar persoonlijk vind ik dit de kracht van het debuut van Mattanja Joy Bradley. Wake Me Up laat horen dat de Nederlandse singer-songwriter alle kanten op kan en eigenlijk geen slechte keuze kan maken. Het maakt me nu al heel nieuwsgierig naar de volgende plaat van Mattanja Joy Bradley, al ben ik nog lang niet uitgekeken op haar uitstekende debuut. Erwin Zijleman