Portugal. The Man - Evil Friends

Portugal. The Man heeft de afgelopen jaren een serie buitengewoon intrigerende platen afgeleverd. Het zijn platen die de band uit Wasilla, Alaska, hebben geschaard onder de smaakmakers van de avontuurlijk neo-psychedelica. Daar hoort Portugal. The Man ook met haar nieuwe plaat Evil Friends nog thuis, al is de nieuwe plaat van de inmiddels uit Portland, Oregon, opererende band een flink stuk toegankelijker dan hun vorige platen. Evil Friends werd geproduceerd door Brian Burton oftewel Danger Mouse en zou zomaar eens kunnen zorgen voor de doorbraak van de band naar een groot publiek. Portugal. The Man maakte in het verleden behoorlijk ongrijpbare psychedelische muziek, maar heeft deze muziek nu gegoten in bijzonder lekker in het gehoor liggende songs. Het knappe van Evil Friends is dat het een plaat is die direct zal aanspreken en overtuigen, maar op hetzelfde moment is het een plaat waarop het lekker eigenwijze Portugal. The Man haar eigen identiteit volledig heeft behouden. Evil Friends bevat een aantal tracks die goed aansluiten bij die van andere neo-psychedelica smaakmakers als The Flaming Lips, Mercury Rev en al hun soortgenoten, maar Evil Friends heeft ook het grootse en meeslepende van The Arcade Fire, grijpt meer dan eens terug op de psychedelische dagen van The Beatles, maar is bij vlagen ook opvallend funky of klinkt opeens als Blur in haar hoogtijdagen of als The Shins op een van hun zonnige dagen. Danger Mouse is er in het verleden al meerdere malen in geslaagd om het beste uit een band te halen en het is hem ook bij Portugal. The Man weer gelukt. Evil Friends is niet alleen een stuk veelzijdiger dan de vorige platen van de band, maar bevat ook betere songs en klinkt een flink stuk beter. Portugal. The Man heeft een plaat gemaakt die garant staat voor bijna 50 minuten heel veel luisterplezier, maar het is ook een plaat die steeds weer nieuwe dingen laat horen en er bovendien steeds weer in slaagt om je te verrassen, soms met zweverige keyboards maar net zo makkelijk met rauwe gitaren; de ene keer opvallend zonnig, maar dan net zo makkelijk weer heel sober. Aan de hand van Danger Mouse heeft het toch altijd wat wereldvreemde Portugal. The Man een plaat gemaakt die de band zomaar een plekje op de grote zomerfestivals op kan leveren, maar het is ook een plaat die je in je uppie met de koptelefoon op je hoofd moet ontdekken en leren waarderen. Zelf vind ik het een hele lekkere soundtrack van de voorzichtige zomer die toch nog is gekomen en nu maar moet blijven. Erwin Zijleman