Bob Dylan - Another Self Portrait (1969-1971), The Bootleg Series Vol. 10

Van de enorme stapel Bob Dylan platen die ik in de kast heb staan, is Self Portrait met afstand de zwakste. Toen ik een jaar of tien geleden aan een Dylan inhaalslag begon, ging ik er van uit dat ik alles uit de jaren 60 en 70 blind kon kopen en hierna op mijn hoede moest zijn. Het bleek met uitzondering van Self Portrait aardig te kloppen, al schijnt de enige plaat die ik niet kon bemachtigen, Dylan uit 1973 (met outtakes van Self Portrait), nog slechter te zijn. Self Portrait volgde in 1970 op het magistrale rijtje The Freewheelin' Bob Dylan, The Times They Are A-Changin', Another Side of Bob Dylan, Bringing It All Back Home, Highway 61 Revisited, Blonde on Blonde, John Wesley Harding en Nashville Skyline en zou later in het jaar nog worden gevolgd door het eveneens uitstekende New Morning, dat na het al gememoreerde Dylan gevolgd zou worden door de klassiekers Planet Waves, Before The Flood, Blood on the Tracks, The Basement Tapes en Desire. Self Portrait bestond in 1970 uit twee LP’s die vooral waren gevuld met restmateriaal en songs van anderen. Daar hoeft nog niet zoveel mis mee te zijn, zeker niet bij een grootheid als Dylan, maar de bij vlagen werkelijk wanstaltige productie van de plaat en de ongeïnspireerde voordracht maakte van Self Portrait een draak van een plaat. Dat juist Self Portrait werd uitgekozen voor het tiende deel van de inmiddels fameuze Bootleg Series wekte daarom flink wat verbazing, maar het blijkt een terechte keuze. Voor Another Self Portrait werd een flinke greep uit de archieven gedaan. Het tiende deel van de Bootleg Series beslaat de periode van Nashville Skyline tot en met New Morning, maar de meeste aandacht wordt getrokken door de songs die uiteindelijk waren bedoeld voor Self Portrait en hier ook voor een deel op terecht kwamen. Op de nieuwe versies ontbreekt de afgrijselijke productie die destijds achteraf in Nashville werd toegevoegd. Het brengt de songs van Self Portrait terug tot de essentie. Vervolgens geschiedt het wonder. De songs van Self Portrait die in het verleden maar niet tot de verbeelding wilden spreken en uitgeblust en ongeïnspireerde klonken, komen tot leven en worden opeens songs die Dylan waardig zijn (ook al schreef hij de meeste songs niet zelf). Ook de zang die op Self Portrait zo futloos klonk komt opeens tot leven en overtuigt nu opeens wel. Natuurlijk is niet alles even goed op Another Self Portrait, maar de schande van de oorspronkelijke versie wordt op overtuigende wijze weggepoetst, waardoor (Another) Self Portrait opeens prima in het bovenstaande lijstje met legendarische platen past. Dylan fans kunnen diep in de buidel tasten voor de luxe versies van Another Self Portrait, maar de 2-cd versie bevat het materiaal dat er echt toe doet. Iedereen die zich in het verleden heeft gestoord aan zo ongeveer de enige miskleun van Dylan in de jaren 60 en 70, moet absoluut gaan luisteren naar de nieuwe versie. Iedereen die de vorige delen van The Bootleg Series in huis heeft kan ook niet zonder het tiende deel. Op naar deel 11. Erwin Zijleman