Best of 2013, so far: 2. Eleanor Friedberger - Personal Record

Jaarlijstjes? Onzin, maar ook zo leuk. Om alvast een voorschotje te nemen op de lijst in december presenteer ik in de komkommertijd mijn top 10 over de eerste helft van 2013. Op 2: Eleanor Friedberger met een plaat die in eerste instantie niet zoveel opzien zal baren, maar al snel nauwelijks meer te weerstaan is. Volstrekt tijdloze popmuziek van hoog niveau. Wereldplaat.

Eleanor Friedberger maakte als lid van het duo The Fiery Furnaces (dat ze samen met haar broer Matthew vormde) een aantal fascinerende maar ook ongrijpbare platen, die in de loop der jaren steeds verder afdwaalden van het nog redelijk conventionele debuut van het tweetal. Ik heb The Fiery Furnaces een aantal jaren omarmd (en heb twee van hun platen zelfs wel eens een meesterwerk genoemd), maar op een gegeven moment raakte ook ik het spoor bijster. In 2011 bracht Eleanor Friedberger haar solodebuut uit, Last Summer. Het bleek een uiterst toegankelijke plaat vol met heerlijke 70s popliedjes met een eigentijdse twist. Last Summer bleek uiteindelijk een groeiplaat die deed uitzien naar veel meer. Dat meer is er nu in de vorm van de tweede soloplaat van Eleanor Friedberger, Personal Record. Ook op haar tweede soloplaat is de muziek van de Amerikaanse weer heel ver verwijderd van de experimentele muziek van The Fiery Furnaces. Personal Record trakteert ons, net als zijn voorganger, op heerlijke zonnige popliedjes die vooral lijken geïnspireerd door muziek uit de jaren 70. Friedberger is in dit decennium wel iets opgeschoven en heeft de vrouwelijke singer-songwriter pop uit de vroege jaren 70 verruild door meer gitaar georiënteerde pop uit de tweede helft van de jaren 70. Door de bijna onweerstaanbare gitaarloopjes en de lekker dromerige klanken doet Personal Record me meer dan eens denken aan de muziek van al lang vergeten bands als The Shirts en Martha & The Muffins, maar Personal Record heeft ook raakvlakken met de muziek van Blondie, The Cars, The Go-Go’s en een paar keer zelfs met The Undertones. Heerlijke gitaarpop met een vleugje new wave dus en dat is een combinatie die nog altijd werkt. Heel even lijkt het of Eleanor Friedberger al haar eigenzinnigheid opzij heeft geschoven, maar als je goed luistert naar Personal Record kom je toch weer heel wat verrassende uitstapjes tegen (waaronder zelfs een snufje bossa nova of toch opeens weer wat West Coast pop of psychedelica), waardoor de songs op de plaat alleen maar beter worden. Iedereen die aangenaam werd verrast door de toegankelijke songs op Last Summer, zal nog enthousiaster opveren bij beluistering van de zonnige tracks op Personal Record, maar ook liefhebbers van vrouwelijke singer-songwriters die zich niet in een hokje laten duwen en niet vies zijn van flink wat avontuur, zijn bij Eleanor Friedberger weer aan het juiste adres. Met Personal Record heeft Eleanor Friedberger een lekker veelzijdige plaat met louter songs van wereldklasse afgeleverd. Voor mij nu al een van de soundtracks van de prachtige zomer die nog moet en ook gaat komen. Erwin Zijleman