Over The Rhine - Meet Me At The Edge of the World

The Long Surrender, de vorige cd van Over The Rhine, had ik twee jaar geleden bijna gemist, maar sindsdien hou ik de band uit Cincinnati, Ohio, weer nauwlettend in de gaten. Het levert met Meet Me At The Edge of the World het volgende pareltje in een inmiddels prachtig en omvangrijk maar helaas zwaar onderschat oeuvre op. Over The Rhine debuteerde aan het begin van de jaren 90 en heeft inmiddels een dozijn platen op haar naam staan, waarvan er niet één minder dan vijf sterren verdient en Ohio uit 2003 op punten net de beste is. Meet Me At The Edge of the World bestaat uit twee cd’s en bevat maar liefst 19 tracks. Het zijn stuk voor stuks tracks van de schoonheid die we inmiddels van Over The Rhine gewend zijn. Over The Rhine wordt gevormd door man en vrouw Linford Detweiler en Karin Bergquist, die allebei op flink wat instrumenten uit de voeten kunnen en bovendien zijn gezegend met prachtige stemmen, die ook nog eens fraai bij elkaar kleuren. Meet Me At The Edge of the World is, net als zijn voorganger, geproduceerd door Joe Henry (niet te verwarren met John), die altijd net dat beetje extra uit muzikanten weet te halen. Ook op hun nieuwe plaat tapt Over The Rhine weer uit het vaatje dat we inmiddels van de band kennen. De meeste tracks op de plaat zijn ingetogen en stemmig. De instrumentatie is prachtig, maar staat het grootste deel van de tijd volledig in dienst van de vocalen, waarvan zowel de solo vocalen van Karin Bergquist als de prachtige harmonieën van het tweetal in positieve zin opvallen. De muziek van Over The Rhine bevat nog altijd invloeden uit de blues, country en vooral folk die op behoorlijk gevarieerde wijze worden ingezet. Meet Me At The Edge of the World is, net als al zijn voorgangers, een plaat die een bijna rustgevende werking heeft. Met de muziek van Over The Rhine uit de speakers draait de wereld even net wat langzamer en wordt het eeuwige takenlijstje even vergeten. Toch heeft de muziek van Over The Rhine genoeg te bieden om twee cd’s op het puntje van je stoel te zitten. Steeds weer weet de band te verrassen met subtiele arrangementen en bijzonder smaakvolle muzikale bijdragen van uiteenlopende instrumenten. De werkelijk geweldige en van emotie over lopende vocalen en de indringende songs doen de rest. Ondanks het feit dat Over The Rhine inmiddels meer dan 20 jaar muziek van wereldklasse maakt, is de band, zeker in Nederland, nog behoorlijk onbekend. The Long Surrender was twee jaar geleden een uitstekende reden om hier eens verandering in te brengen, maar dat is helaas niet gelukt. Hopelijk lukt het met de dubbele dosis prachtmuziek van Meet Me At The Edge of the World wel, want de muziek van Over The Rhine is veel te mooi om te laten liggen, zeker wanneer je de Amerikaanse rootsmuziek een warm hart toedraagt. Erwin Zijleman