Franz Ferdinand - Right Thoughts, Right Words, Right Action

Toen in 2004 het debuut van Franz Ferdinand verscheen was ik er in eerste instantie niet kapot van. De muziek van de band uit Glasgow klonk weliswaar erg lekker, maar het was ook muziek die ik in het verleden al heel vaak gehoord had en meestal nog beter ook. Achterhaald en licht overbodig dus. De dramatische tweede plaat van de band leek mijn gelijk te bewijzen, maar toen 2009 Tonight verscheen hoorde ik wel opeens wat in de muziek van de Schotten, die sinds het debuut overigens niet heel erg ver was opgeschoven. Sindsdien ben ik ook het debuut van de band zeer gaan waarderen en was ik stiekem toch wel nieuwsgierig naar de vierde plaat van Franz Ferdinand, waarop we overigens behoorlijk lang hebben moeten wachten. Gelukkig was Right Thoughts, Right Words, Right Action het wachten meer dan waard. Iedereen die verknocht is aan het typische Franz Ferdinand geluid met diepe wortels in de postpunk van de late jaren 70 en vroege jaren 80, zal misschien wat teleurgesteld zijn, want Right Thoughts, Right Words, Right Action is zeker geen typische Franz Ferdinand plaat. Natuurlijk zijn de invloeden uit de postpunk niet helemaal verdwenen, maar Franz Ferdinand experimenteert op haar nieuwe plaat ook met funky gitaren, zeurderige indie orgeltjes, stevigere gitaaruithalen en vocalen die uit meerdere lagen bestaan (en meer dan eens aan Depeche Mode doen denken). De aanstekelijke soms bijna funky popmuziek op Right Thoughts, Right Words, Right Action schuurt af en toe dicht tegen de muziek die we van Franz Ferdinand kennen aan, maar slaat ook veelvuldig nieuwe wegen in. Het levert een frisse en sprankelende popplaat op die direct bij eerste beluistering naar veel meer smaakt. De Schotten maken op hun nieuwe plaat muziek die rijkelijk citeert uit de muziek van de jaren 70 , 80 en 90, maar van nauwgezet kopiëren is geen sprake meer. Zo kan een song van Franz Ferdinand nieuwe stijl openen als The Beatles, vervolgens overslaan naar The Beach Boys, om vervolgens toch bij de new wave uit de jaren 80 uit te komen en te eindigen bij The Strokes. Right Thoughts, Right Words, Right Action is een heerlijke plaat voor een zoektocht naar invloeden uit een aantal decennia popmuziek (bij eerste beluistering schreef ik al een stuk of twintig namen op), maar ook wanneer je meer onbevangen naar deze plaat luistert maakt de vierde plaat van Franz Ferdinand (de overigens ook interessante remix platen niet meegeteld) snel indruk. Right Thoughts, Right Words, Right Action is hierdoor nog een stuk beter dan ik had verwacht en steekt wat mij betreft zelfs het debuut uit 2004 naar de kroon. Heerlijke plaat van een band die stiekem flink is gegroeid de afgelopen jaren. Erwin Zijleman