Julia Holter - Loud City Song

Ektasis van Julia Holter eindigde vorig jaar in de hoogste regionen van mijn jaarlijstje.  Daar heb ik nog altijd geen spijt van, want Ekstasis behoort tot de meest avontuurlijke en eigenzinnige platen die ik de laatste jaren heb gehoord. Voor iedereen die de plaat niet kent: Julia Holter combineert op Ekstasis uit vele lagen bestaande vocalen met ambient en sprookjesachtige klanken, wat uiteindelijk muziek oplevert die afwisselend doet denken aan Laurie Anderson, Joni Mitchell, Kate Bush, Nico en Enya of van meer recente datum Julianna Barwick en Zola Jesus. Ik vraag me sinds de eerste beluistering van Ekstasis al af hoe Julia Holter deze prachtplaat gaat benaderen of zelfs overtreffen. Dat is me sinds vorige week duidelijk, want toen verscheen Loud City Song (overigens gelijktijdig met de nieuwe platen van Julianna Barwick en Zola Jesus). Loud City Song opent zeker niet luid, maar uiterst ingetogen. De openingstrack van de nieuwe plaat van Julia Holter moet het in eerste instantie doen met sobere pianoklanken en bijna pastorale vocalen. Na verloop van tijd zwellen strijkers, blazers en elektronica aan wat zorgt voor een onderhuidse spanning die bijna griezelig is. Ook in de tracks die volgen maakt Julia Holter geen makkelijke muziek, maar wat is het weer mooi. Loud City Song is wel een wat andere plaat geworden dan Ekstasis. Waar de eerste twee platen van Julia Holter werden opgenomen in haar slaapkamer, kon ze zich dit keer een professionele studio veroorloven. De uit Los Angeles afkomstige muzikante heeft optimaal gebruik gemaakt van de mogelijkheden en pakt hier en daar flink uit met een vol geluid, waarin strijkers en blazers een belangrijke rol spelen. Loud City Song is een conceptplaat die is gebaseerd op het Franse boek Gigi uit de jaren 40. Nu heb ik over het algemeen niet zoveel met conceptplaten en daarom heb ik me niet heel erg verdiept in het concept en heb ik me geconcentreerd op de muziek. Die muziek is prachtig. Loud City Song is net als zijn voorgangers een behoorlijk experimentele plaat, maar lang niet alle tracks strijken continu tegen de haren in. Veel tracks zijn bijna jazzy, maar Julia Holter gaat net zo makkelijk aan de haal met folk, avant garde, elektronica en Scandinavisch aandoende elfenpop. Net als bij Ekstasis gaat het waarschijnlijk maanden duren voor het kwartje helemaal is gevallen, maar ik ben na een paar keer horen al zo onder de indruk van de nieuwe muziek van Julia Holter dat ik niet langer met een recensie wil wachten. Met Loud City song slaat Julia Holter tientallen nieuwe wegen in. Een aantal van deze wegen komen toch weer in de buurt van Ekstasis uit, maar de meeste wegen eindigen in een sprookjesachtige wereld vol prachtige kleuren of in donkere nachtclubs waarin muzikaal experiment wordt getolereerd of zelfs wordt aangemoedigd. Loud City Song bevat 9 tracks, waarvan er drie langer dan zes minuten duren. Het levert een muzikale ontdekkingsreis op die bijna drie kwartier duurt. In die drie kwartier overheersen verwondering en betovering. Julia Holter maakt muziek zoals niemand anders die maakt en het is muziek van een bijna onwerkelijke schoonheid. Ik had persoonlijk niet verwacht dat Julia Holter makkelijk in de buurt zou kunnen komen van Ekstasis, maar Loud City Song overtreft zijn voorganger op alle fronten. Loud City Song van Julia Holter is zeker niet de makkelijkste plaat van het moment, maar wel één van de mooiste en zeker één van de meest bijzondere. Erwin Zijleman