Het leverde volgens mijn recensie van anderhalf jaar geleden muziek op die kon worden omschreven als een mix van Jethro Tull, Dexy’s Midnight Runners, The Pogues, een klassiek combo en traditionele Ierse (Riverdance) muziek. Dat klinkt als nogal zware of in ieder geval uiterst pretentieuze kost, maar dat viel in de praktijk reuze mee.
Broadside bleek een zeer verslavende plaat die steeds weer nieuwe dingen liet horen, maar ook steeds makkelijker vermaakte. Hierbij hielp het zeker dat de band in de persoon van Jon Boden (check zijn fantastische soloplaat Songs From The Floodplain uit 2009) beschikt over een geweldige songwriter.
Broadside was in het Verenigd Koninkrijk zeer succesvol, waardoor de band voor haar nieuwe plaat Revival kon beschikken over een flink budget. Dat is te horen, want de plaat klinkt echt geweldig en laat bovendien zo ongeveer iedere toegevoegde strijker of blazer (en dat zijn er heel wat) op de plaat afzonderlijk horen in de productie en mix.
Revival borduurt in grote lijnen voort op Broadside, al is het geluid van Bellowhead wel iets toegankelijker geworden. De band vindt hierdoor ook aansluiting bij succesvolle bands als Mumford & Sons en lijkt klaar voor een groot publiek. Dat is aan de ene kant jammer, want juist het eigenzinnige karakter van Broadside maakte deze plaat zo leuk en bijzonder, maar aan de andere kant is ook Revival een bijzonder leuke plaat die nog meer dan voldoende eigenzinnigheid laat horen.
Bellowhead strooit op haar nieuwe plaat wat nadrukkelijker met lekker in het gehoor liggende folksongs en springt bovendien wat minder vaak van de hak op de tak, maar vergeleken met bijvoorbeeld het eerder genoemde Mumford & Sons, is de muziek van Bellowhead nog altijd avontuurlijke en zeker niet alledaags.
Net als op Broadside domineren op Revival prachtige strijkers en blazers het geluid van Bellowhead en worden de volle klanken gecombineerd met gloedvolle vocalen. Zeker de toegankelijkere songs op de plaat stimuleren tot meezingen, maar wanneer je net wat beter luistert naar deze songs hoor je dat de instrumentatie ook in deze op het oor toegankelijke songs onnavolgbaar is.
Revival is wat mij betreft een uitstekend vervolg op het zo intrigerende Broadside en het is bovendien een plaat die er mogelijk in slaagt om de aandacht van een net wat breder publiek te trekken. Dat zou zeer terecht zijn, want Bellowhead maakt unieke muziek en ook nog eens unieke muziek van een zeer hoog niveau. Bij beluistering van Revival waan je je weer even in een andere tijd en op een andere plek en het zijn een plek en een tijd waarin het uitstekend toeven is. Net als Broadside is Revival daarom een enorme aanrader van liefhebbers van veelkleurige folkmuziek die buiten de lijntjes durft te kleuren. Erwin Zijleman
