Steeds weer dreigde The Weight Of Spring van The White Birch op de verkeerde stapel platen op mijn bureau te eindigen, maar gelukkig was er ook steeds weer een lezer van deze BLOG die de plaat een zetje in de goede richting gaf. Het is overigens gek dat de nieuwe plaat van The White Birch dat zetje nodig had, want het in 2002 verschenen Star Is Just A Sun koester ik sinds de release als een meesterwerk.
De muziek van de Noorse band is echter geen muziek die om aandacht schreeuwt en dat is waarschijnlijk de reden dat ik de eerste twee platen die de band aan het eind van de jaren 90 uitbracht en de plaat die in 2006 verscheen (en waarvoor ik nu alsnog de jubelrecensies tegen kom) heb gemist en de nieuwe plaat van de band bijna had laten liggen.
The Weight Of Spring heb ik gelukkig niet gemist, want wat is dit een mooie plaat. The White Birch maakt op haar nieuwe plaat verstilde muziek van een bijna onwerkelijke schoonheid.
Het is muziek die doet denken aan de muziek van Tindersticks en Dakota Suite, soms wat heeft van de muziek van Nick Cave, David Sylvian en Jeff Buckley, maar het is ook muziek die nadrukkelijk doet denken aan de muziek die Talk Talk in haar latere jaren maakte.
De muziek van The White Birch is sober en stemmig en vooral donker van aard. The White Birch maakt nog steeds muziek waarin melancholie uitsluitend in grote porties wordt geserveerd, maar wat is het mooie muziek.
Bij beluistering van de muziek van The White Birch valt in eerste instantie vooral de donkere stem van voorman Ola Fløttum op, maar langzaam maar zeker zuigt The Weight Of Spring je de fascinerende instrumentatie in. Deze instrumentatie is uiterst sober, maar luister net wat beter en je hoort een fascinerend klankentapijt waarin steeds weer nieuwe dingen opduiken.
Het is een uit meerdere lagen bestaand klankentapijt dat fraai kleurt bij de donkere stem van Ola Fløttum en het is bovendien een klankentapijt dat de songs van The White Birch kracht en diepte geeft.
Deze songs zijn ook stuk voor stuk van een bijzonder hoog niveau. The White Birch dompelt je aan de ene kant steeds weer onder in weemoed en melancholie, maar aan de andere kant vallen de songs van The White Birch op door prachtige melodieën en klanken die je bij de strot grijpen.
The White Birch heeft met The Weight Of Spring de zoveelste soundtrack voor de Noorse winters gemaakt, maar het is wat mij betreft één van de mooiste tot dusver. Door de donkere klanken en de soms bijna beklemmende sfeer is The Weight Of Spring van The White Birch geen plaat die het goed doet in de volle zon, maar als deze zon eenmaal onder is, geeft de muziek van The Weight Birch de avond kleur.
Het pianospel op de plaat is weergaloos, maar de subtiele accenten van andere instrumenten en de geweldige zang zijn minstens even belangrijke ingrediënten van de muziek van The White Birch.
In 2002 was ik al eens bijzonder onder de indruk van Star Is Just A Sun, maar op The Weight Of Spring hebben de Noren hun bijzondere geluid geperfectioneerd. Het levert een even mooie als indrukwekkende plaat op. Erwin Zijleman
cd 
LP