The Beauty Of Our Youth van de Noorse band Soup werd me onlangs aangeraden door een lezer van deze BLOG. Omdat de omschrijving van de plaat wees in de richting van zware kost, heb ik hem een tijdje laten liggen, maar toen onlangs een zware onweersbui over trok, heb ik de plaat van de Noren toch een kans gegeven.
Het bleek het perfecte moment, want The Beauty Of Our Youth van Soup heeft de intensiteit en de kracht, maar ook de schoonheid en dynamiek van een onweersbui.
Over Soup heb ik niet al te veel informatie kunnen vinden (het is ook niet de handigste zoekterm), maar op Musicmeter las ik een aardige discussie over de plaat. Uit deze discussie blijkt dat de muziek van Soup lastig in een hokje is te duwen en hierdoor ook lang niet altijd in de smaak valt.
De muziek van de Noren zit vol invloeden uit de postrock, maar vergeleken met de gemiddelde postrock band is de muziek van Soup ook met grote regelmaat behoorlijk toegankelijk. The Beauty Of Our Youth roept hierdoor af en toe associaties op met stadionvullers als Coldplay, Snow Patrol of in het meest gunstige geval Radiohead, zeker wanneer de band kiest voor vrij theatrale passages.
Op hetzelfde moment bevat de plaat ook heel veel invloeden uit de symfonische rock uit de jaren 70, waaronder nogal wat invloeden uit de beginjaren van Genesis (zowel in vocaal als in muzikaal opzicht).
Hiermee ben ik er nog niet, want naast postrock, stadionrock, indie-rock en symfonische rock verwerkt Soup ook de zweverige of op zijn minst atmosferische invloeden uit de typisch Scandinavische popmuziek in haar muziek.
The Beauty Of Our Youth is hierdoor een uiterst veelzijdige plaat, maar ook een vat vol tegenstrijdigheden. Complexe passages worden afgewisseld met schaamteloos toegankelijke stukken; bijna verstilde momenten worden verruild voor zwaar theatrale passages. Niet iedereen zal zo vaak heen en weer willen worden geslingerd, maar mij bevalt het vooralsnog uitstekend; ook wanneer het niet onweert. Erwin Zijleman
cd 
LP + cd