Voor mijn jaarlijst ga ik dagen wikken en wegen, op een goudschaaltje als het moet. Voor de 15 van 2015 (van januari tot en met juni om precies te zijn) pak ik de 15 platen die ik het meest gedraaid heb. Niet meer en niet minder.
Niet per definitie de beste platen, maar wel de platen die ik keer op keer wilde horen. Niet gerangschikt, maar in de volgorde waarin ze op deze BLOG zijn gerecenseerd. En steeds voorzien van een one-liner.
Belgische alt-country met een twist, die kan concurreren met alles in de alt-country, maar de concurrentie ook meerdere stappen voor is met deze ongelooflijk knappe plaat.
Wrecking Ball was echter precies drie jaar geleden ook het officiële debuut van de uit Antwerpen afkomstige band Radio Carver. Het was een debuut dat indruk maakte met spannende alt-country muziek met uitstapjes naar omliggende genres. Het was ook een debuut dat deed uitzien naar veel meer, waardoor mijn verwachtingen met betrekking tot de nieuwe plaat van Radio Carver hooggespannen waren.
We hebben relatief lang op deze nieuwe plaat moeten wachten, maar Hopes On The Horizon voldoet gelukkig volledig aan mijn hooggespannen verwachtingen en weet deze meer dan eens te overtreffen.
Ook op Hopes On The Horizon maakt Radio Carver weer muziek die met een beetje fantasie in het hokje alt-country is te duwen, maar de band uit Antwerpen zoekt ook dit keer weer nadrukkelijk de grenzen van het genre op.
In een aantal tracks krijgt de muziek van Radio Carver een stevige rockinjectie, maar Hopes On The Horizon schuift net zo makkelijk op richting funk, blues of psychedelica (de naam Pink Floyd is een paar keer opgekomen) of richting alle uithoeken van het alt-country genre.
Zeker in de meer ingetogen passages, en dat zijn heel wat, leunt Radio Carver comfortabel op de uitstekende vocalen van Koen de Roovere, die ook dit keer weer bijzonder fraai wordt bijgestaan door zangeres Eva de Bie.
De wat minder ingetogen passages vallen op door lekker stevig gitaarwerk dat meer dan eens herinnert aan dat van Neil Young en zijn Crazy Horse, maar Radio Carver verrijkt haar muziek dit keer ook met elektronica en samples, wat de muziek van de Belgische band met enige regelmaat een wat beklemmend karakter geeft.
Vanwege alle dynamiek in de songs van Radio Carver is Hopes On The Horizon een nog veelzijdiger album dan zijn voorganger. Veelzijdigheid is zeker geen garantie voor een goed album, maar in het geval van Radio Carver heeft het een bijzonder positief effect op de kwaliteit van het album.
Hopes On The Horizon is een album vol songs die over het algemeen niet de makkelijkste weg kiezen. Radio Carver schrijft nauwelijks songs die na één keer blijven hangen, maar het zijn wel altijd songs die je onmiddellijk nieuwsgierig maken.
Wanneer ik Hopes On The Horizon vergelijk met Wrecking Ball vind ik eigenlijk alles beter. De zang is intenser, de instrumentatie is veelzijdiger en scherper en de songs zijn aansprekender, weemoediger en laten bovendien meer diepgang horen.
Zeker wanneer Koen de Roovere en Eva de Bie elkaar in vocaal opzicht naar grote hoogten tillen maakt Radio Carver diepe indruk, maar ook het gitaarwerk op de plaat, het heerlijke orgeltje, de inventieve ritmesectie en de productie van de plaat onderscheiden zich met speels gemak van de grauwe middenmoot.
Het zorgt ervoor dat Radio Carver wederom een plaat heeft gemaakt die kan concurreren met het beste uit de Amerikaanse alt-country en die bovendien iets toevoegt aan de typisch Amerikaanse alt-country. Ook liefhebbers van eigenzinnige rockmuziek zijn bij Radio Carver echter aan het juiste adres.
Met Hopes On The Horizon schaart Radio Carver zich wat mij betreft onder het beste dat België momenteel te bieden heeft en dat is heel wat. Prachtige plaat. Erwin Zijleman
cd 
LP