Voor mijn jaarlijst ga ik dagen wikken en wegen, op een goudschaaltje als het moet. Voor de 15 van 2015 (van januari tot en met juni om precies te zijn) pak ik de 15 platen die ik het meest gedraaid heb. Niet meer en niet minder.
Niet per definitie de beste platen, maar wel de platen die ik keer op keer wilde horen. Niet gerangschikt, maar in de volgorde waarin ze op deze BLOG zijn gerecenseerd. En steeds voorzien van een one-liner.
Groots, meeslepend en gepassioneerd met een aantal decennia Amerikaanse rootsmuziek als bagage; vooral dankzij de meeslepende zang goed voor kippenvel van de eerste tot de laatste noot.
Daar viel niet eens zo heel veel op af te dingen, want wat maakte The Lone Bellow indruk met haar gloedvolle debuut vol emotie en weemoed en muziek die door de band zelf werd omschreven als ‘Brooklyn country music’.
Omdat de muziek van de band aansluit op in Nederland zeer succesvolle bands als The Lumineers, Mumford & Sons en The Civil Wars, had ik eigenlijk verwacht dat het debuut van The Lone Bellow ook in Nederland zou worden omarmd, maar de plaat deed helaas helemaal niets.
De tweede plaat van de band behoorde in de Verenigde Staten de afgelopen week bij de belangrijkste releases van de week, maar in Nederland gaat The Lone Bellow ook met haar tweede plaat waarschijnlijk maar weinig aandacht krijgen. Het is werkelijk doodzonde, want wat is Then Came The Morning een prachtplaat.
De door Aaron Dessner (The National) geproduceerde plaat knalt er direct in met de zwaar aangezette titeltrack. 60s koortjes, aanzwellende strijkers en blazers, vocalen die uit de tenen komen en spanning die langzaam steeds verder wordt opgebouwd. Ik was eigenlijk direct al om, maar Then Came The Morning blijkt vol te staan met prachtsongs.
Waar de band op de vorige plaat nog flirtte met lekker in het gehoor liggende folk, is Then Came The Morning een veel ambitieuzere plaat met een bijzonder eigen geluid. The Lone Bellow klinkt een stuk hechter en veelzijdiger dan op het debuut, wat mede de verdienste is van producer Aaron Dessner en de extra muzikanten die hij heeft ingeschakeld. Het zorgt voor een prachtig klinkende plaat vol muzikale verrassingen.
In muzikaal opzicht heeft de band een flinke sprong gemaakt en ook wanneer het gaat om de invloeden die The Lone Bellow verwerkt in haar muziek, is Then Came The Morning niet altijd goed te vergelijken met zijn voorganger. Country en folk zijn nog altijd belangrijke bestanddelen van de muziek van The Lone Bellow, maar de band verkent hiernaast alle uithoeken van de Amerikaanse rootsmuziek uit verleden en heden. The Lone Bellow kan hierbij flink uitpakken, maar is ook niet bang voor kleine en intieme songs.
Sterkste wapen van The Lone Bellow is ongetwijfeld zanger Zach Williams, die keer op keer garant staat voor kippenvel. Williams zingt zo af en toe of zijn leven er van af hangt, wat de plaat een intensiteit geeft om bang van te worden.
Dertien songs en drie kwartier lang maakt The Lone Bellow op Then Came The Morning een onuitwisbare indruk. Dertien songs en drie kwartier lang begeeft de band zich op het snijvlak van meerdere genres en keer op keer pakt het geweldig uit. Dertien songs en drie kwartier lang maakt The Lone Bellow muziek die overloopt van passie en emotie en je genadeloos bij de strot grijpt, maar over-the-top is het geen moment.
Then Came The Morning is een ontstellend mooie en indrukwekkende plaat. Het is, nog meer dan het debuut van de band, een plaat die iedere liefhebber van Amerikaanse muziek moet horen. Voor mij het onbetwiste hoogtepunt van 2015 tot dusver. The Lone Bellow, wat een band. Then Came The Morning, wat een plaat. Kippenvel van de eerste tot en met de laatste noot. Erwin Zijleman
cd 
LP