Het is een hele tijd geleden, maar er is een tijd geweest dat het merendeel van de platen die ik kocht in het hokje ‘symfonische rock’ thuis hoorde. Ik zie het inmiddels afwisselend als een jeugdliefde en een jeugdzonde. Oud werk van met name Genesis en Yes brengt veel mooie herinneringen naar boven, maar er zijn tegenwoordig vrijwel geen progrock platen die me net zo in vervoering kunnen brengen als de grijsgedraaide platen van mijn helden van weleer of me zelfs maar kunnen boeien.
Toch zit er de laatste dagen met enige regelmaat een progrock plaat in de cd-speler en ik moet zeggen dat ik de plaat steeds meer ga waarderen. Heel gek is dat niet, want op Invention Of Knowledge van Anderson/Stolt komt meer dan eens de magie van de oude platen van Yes naar boven.
Dat is natuurlijk vooral de verdienste van Jon Anderson, die met zijn uit duizenden herkenbare stem voor een belangrijk deel het geluid van Yes bepaalde. Anderson lijkt Yes inmiddels definitief de rug toegekeerd te hebben, maar maakt nu samen met Roine Stolt de plaat die Yes al jaren niet meer heeft gemaakt en waarschijnlijk ook niet meer gaat maken.
De naam Roine Stolt zei me eerlijk gezegd niets, maar liefhebbers van progrock van iets recentere datum kennen de Zweedse muzikant van bands als Kaipa, Fantasia en met name The Flower Kings. Op Invention Of Knowledge is Roine Stolt met name verantwoordelijk voor het gitaarwerk en het siert hem dat hij nergens probeert om het gitaarwerk van Steve Howe te reproduceren en kiest voor zijn eigen, overigens prachtige, geluid.
Het toetsenwerk op de plaat lijkt daarentegen als twee druppels water op het afwisselend pompeuze en subtiele toetsenwerk van Rick Wakeman, maar ook hiervoor is een Zweedse muzikant verantwoordelijk.
Anderson en Stolt hebben zoals gezegd een plaat gemaakt die meer dan eens herinneringen oproept aan de platen die Yes in een heel ver verleden maakte. Dat ligt deels aan de vocalen en het toetsenwerk, maar ook de heerlijke, wat zweverige sfeer op de plaat herinnert aan de Yes platen die ik al zo lang koester.
Toch hebben Jon Anderson, Roine Stolt en de overige muzikanten op de plaat geen poging gedaan om het werk van Yes uit de jaren 70 nauwgezet te reproduceren. Invention Of Knowledge klinkt net zo zweverig en uitgelaten als de eerste soloplaat die Jon Anderson ooit afleverde (Olias Of Sunhillow) en loopt werkelijk over van plezier. Bijzonder voor muzikanten die al zo lang mee gaan.
Jon Anderson heeft met zijn stem een flinke vinger in de pap, maar ook in muzikaal opzicht valt er op de plaat heel veel te genieten, zeker wanneer de toetsen en de gitaren duelleren of wanneer de muzikanten zich buiten de gebaande paden van de progrock begeven. Invention Of Knowledge sprankelt en betovert met songs die uit vele mooie lagen bestaan.
Invention Of Knowledge bevat 4 lange tracks (waarvan er drie zijn onderverdeeld) en ruim een uur muziek. De plaat komt inmiddels voor de vijfde of zesde keer voorbij en verveelt nog altijd geen moment. Het zal deels aan de herinneringen aan de jeugdliefde Yes liggen, maar Anderson en Stolt bieden ook in het heden volop moois om luisteren naar deze plaat te rechtvaardigen. Lekkerder wegdromen is er momenteel niet, maar het is wegdromen vanaf het puntje van je stoel. Erwin Zijleman
