Mitski Miyawaki werd geboren in Japan, maar groeide op in een dozijn andere landen, kris kras verspreid over de aardbol. Toen ze eenmaal op eigen benen stond ging ze op zoek naar een vaste basis en die heeft ze inmiddels gevonden in Brooklyn, waar ook haar roeping om als muzikant aan de slag te gaan werd blootgelegd.
Vanuit Brooklyn verrast ze nu als Mitski met het ijzersterke Puberty 2 (naar verluid haar vierde plaat, maar zover ik weet de eerste die Nederland bereikt).
Direct in de openingstrack laat Mitski horen dat ze geen dertien in een dozijn popprinses of doorsnee singer-songwriter is. Happy opent met vervreemdende klanken en de mooie en dat moment nog bijna pastoraal klinkende stem van Mitski, maar transformeert al snel in een eigenzinnige rocksong met mooie spanningsbogen en heerlijk ontsporend saxofoonspel.
Het hoge niveau van de openingstrack houdt Mitski vervolgens moeiteloos vast. Puberty 2 valt op door een serie heerlijk eigenzinnige rocksongs met een heel eigen geluid. Het is een geluid dat wordt gedomineerd door een stevig aangezette ritmesectie, bij vlagen heerlijke scheurende gitaren, atmosferisch klinkende elektronica en fraaie accenten als het al eerder genoemde saxofoonspel of een fantastisch zeurend orgeltje. De muziek van Mitski kan donker, zweverig en dromerig klinken, maar ook rauw, direct en punky.
Het past allemaal prachtig bij de eveneens eigenzinnige maar ook wonderschone stem van Mitski, die kan uithalen als een wilde kat maar ook kan ontroeren met dromerige en verleidelijke vocalen. Het levert muziek op met een enorme lading en intensiteit, waardoor de impact van de muziek van Mitski groot is.
De songs op Puberty doen soms denken aan een jonge PJ Harvey, haken nadrukkelijk aan bij de eigenzinnige muziek van St. Vincent, maar doen me ook meer dan eens denken aan het bijzondere geluid van Lera Lynn op haar laatste plaat of qua sfeer ook aan de donkere muziek van Siouxsie en haar Banshees.
Het is een mix van invloeden die prachtig uitpakt. Puberty 2 is een plaat die verrast door de eigenzinnigheid en de rauwe emotie van Mitski (die ook wel wat aan Liz Phair in haar nog wilde dagen doet denken), maar het is ook een plaat vol goede ideeën en ijzersterke songs.
Puberty 2 is een plaat die je binnen een paar minuten weg kan leggen, maar het is ook een plaat die na een paar minuten zo kan intrigeren dat je hem niet meer los wilt laten. Ik val absoluut in de laatste categorie. Na enige gewenning is Puberty 2 van Mitski me bijzonder dierbaar geworden en raak ik steeds meer onder de indruk van haar bijzondere en behoorlijk indringende songs. Liefhebbers van eigenzinnige rockzangeressen kunnen hier echt niet omheen, wat een bijzondere plaat. Erwin Zijleman
