Ik ken de Canadese band zelf vooral van hun eerste platen, maar Yarrow is een bijzonder aangename nieuwe kennismaking met de muziek van The Deep Dark Woods.
De stemmige herfstklanken op Yarrow citeren nadrukkelijk uit folk- en countryrock uit het verre verleden, maar The Deep Dark Woods voegt ook meer recente en eigen invloeden toe aan de invloeden uit het verleden.
Deze invloeden uit het verleden zijn overigens diverser dan bij de meeste andere bands in het genre, want The Deep Dark Woods eert op Yarrow zowel de Britse folkrock als de Amerikaanse folkrock en countryrock. De nieuwe plaat van de Canadese band raakt hier en daar aan de muziek van The Byrds, The Band en Gram Parsons, maar heeft ook heel veel raakvlakken met die van de Britse folkrock helden The Fairport Convention.
Het is knap hoe al deze invloeden op Yarrow worden gecombineerd met het eigen gezicht van The Deep Dark Woods. Op Yarrow komt dit eigen gezicht vooral van voorman Ryan Boldt, die op de plaat vrijwel alle touwtjes in handen heeft. Boldt laat zich op Yarrow overigens wel bijstaan door stadgenoten Kacy Anderson en Clayton Linthicum, beter bekend als Kacy & Clayton en dat blijkt een verstandige keuze.
Met name de vocalen van Kacy Anderson, die is voorzien van een stem die zo lijkt weggelopen uit de hoogtijdagen van de Britse folk uit de jaren 70, speelt een belangrijke rol op Yarrow. De stem van Kacy Clayton past prachtig bij de donkere stem van Ryan Boldt en voorziet de donkere muziek van The Deep Dark Woods van meerdere lagen en van enige kleur.
Zeker wanneer The Deep Dark Woods wat buiten de vaste kaders van de folkrock en countryrock kleurt, heeft Yarrow wel wat raakvlakken met de muziek van Nick Cave, maar minstens even vaak begeeft de Canadese band zich op het terrein dat tot dusver vooral door The Handsome Family werd ontgonnen.
Vanwege de stemmige klanken en de vele echo’s uit het verleden, slaat Yarrow van The Deep Dark Woods zich op de eerste herfstdagen van het jaar als een warme deken om je heen, maar de plaat weet toch ook steeds weer te verrassen met subtiele uitstapjes buiten de gebaande paden of richting omliggende genres.
Zeker wanneer Ryan Boldt zich laat inspireren door de bijzondere muziek van The Handsome Family, voorziet The Deep Dark Woods de herfstdagen van wat extra donkere wolken, maar luister goed naar de plaat en je hoort allerlei accenten die de zon toch weer voorzichtig doen schijnen, bijvoorbeeld in het fraaie gitaarwerk op de plaat of in de prachtige heldere stem van Kacy Clayton.
Yarrow ontwikkelt zich hierdoor snel van een warme deken voor donkere herfstdagen tot een fascinerende plaat vol schoonheid en diepgang. Er verschijnen momenteel stapels soundtracks voor de donkere dagen die komen gaan, maar dit is als je het mij vraagt een van de mooiste. Erwin Zijleman